ΧΩΡΙΣ ΔΕΝΤΡΑ Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!

Μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει τους επισκέπτες της παραλίας του Σταυρού που επιστρέφουν για θαλασσινά μπάνια αυτές τις μέρες: Όλα τα δέντρα (αρμυρίκια) της παραλίας, ακόμη και οι θάμνοι έχουν εξαφανιστεί! Αντί για τα μεγάλα αρμυρίκια, υπάρχουν φρεσκοφυτεμένοι 5-6 μικροί φοίνικες, στην άκρη του δρόμου. Είναι άγνωστο πότε και αν θα μεγαλώσουν αυτοί οι φοίνικες, και πότε και αν θα δώσουν τη σκιά που χάριζαν απλόχερα τα εξαφανισμένα αρμυρίκια.

Έχει εξαφανιστεί ακόμη και το ξύλινο πεζούλι όπου ακουμπούσαν πολλοί για να τινάξουν τα πόδια τους βγαίνοντας από την αμμουδιά στο δρόμο.

Λείπει ακόμη και το σαμαράκι που είχε φτιαχτεί στο δρόμο πάνω από την παραλία για να αναγκάζει τα ΙΧ και τις μηχανές να κόβουν ταχύτητα και να μην έχουμε τροχαία με τα παιδιά και τους πεζούς που πηγαίνουν ή φεύγουν από την ακτή. Οι κυβόλιθοι από τους οποίους ήταν φτιαγμένο το σαμαράκι έχουν κι αυτοί εξαφανιστεί!

Το ερώτημα είναι ποιος είναι αυτός που προχωράει σε τέτοιας έκτασης επεμβάσεις στην παραλία, με ποια μελέτη, με ποιανού την άδεια και έγκριση. Ξέρει τίποτα ο Δήμος, το Λιμεναρχείο, το Δασαρχείο; Κι αν δεν ξέρουν, το ερώτημα είναι τι θα κάνουν για να αποκαταστήσουν την καταστροφή που έγινε και για να σταματήσουν την καταστροφή που έγινε.

Μπορεί ο καθένας με το έτσι θέλω να κόβει δέντρα στην παραλία, δέντρα που χάριζαν τη σκιά τους δωρεάν σε χιλιάδες επισκέπτες της παραλίας καθημερινά κάθε καλοκαίρι;

Εμάς όλα αυτά μας μοιάζουν με προπαρασκευαστικές ενέργειες για την άγρια εμπορική εκμετάλλευση της ακτής, σαν κάποιοι να ετοιμάζονται να αντικαταστήσουν τη δωρεάν σκιά που χάριζαν τα αρμυρίκια με ενοικιαζόμενη σκιά από ομπρέλες που αυτοί θα νοικιάζουν. Κάποια αρπακτικά ετοιμάζονται να κατασπαράξουν το κουφάρι της παραλίας, ετοιμάζονται να περιορίσουν την ελεύθερη πρόσβαση όλων στην παραλία, γεμίζοντάς την με ενοικιαζόμενες ομπρέλες και ξαπλώστρες.

Κάποιοι κλέβουν τη σκιά μας, την ελεύθερη πρόσβασή μας στην ακτή, κάποιοι ετοιμάζονται να κλέψουν τα λεφτά μας επιβάλλοντάς μας με το ζόρι να πληρώνουμε για ομπρέλες και ξαπλώστρες, κάποιοι ετοιμάζονται να κλέψουν την παραλία από τους πολίτες. Θα τους αφήσουμε;

Πάνω από την πόλη πρέπει να στέκει το δημόσιο κι όχι το ιδιωτικό συμφέρον

Ο δημόσιος χώρος, αυτός που ανήκει σε όλους μας και σε κανέναν ξεχωριστά, δέχεται ένα σημαντικό πλήγμα με τη σχεδιαζόμενη εκχώρηση για λειτουργία ξενοδοχείου για 25 χρόνια των ιστορικών κτηρίων του πρώην Διοικητηρίου (Μεραρχίας) και της παλιάς Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης.

=

Σε μια κίνηση ιδιαίτερου συμβολισμού, η Πολιτεία (η διοίκηση του Πολυτεχνείου) αποσύρεται από την καρδιά της Παλιάς Πόλης των Χανίων, από το πιο ζωντανό κομμάτι των Χανίων, παραδίδοντάς το στην τουριστική μονοκαλλιέργεια και την ιδιωτική εκμετάλλευση. Ο Δήμος, το σύνολο των πολιτών με την αρχαία έννοια, αποσύρεται από την κορυφή της πόλης του, από ένα σημείο που δεσπόζει επιβλητικά και ατενίζει το Λιμάνι, το Ακρωτήρι, τα Θοδωρού, τη Σπάθα και το Κρητικό πέλαγος. Από αυτό το σημείο επί χιλιετηρίδες, οι εκάστοτε κυβερνήτες της πόλης διατηρούσαν ουσιαστικά και συμβολικά τον έλεγχο της πόλης.

Γι’ αυτό το λόγο είναι εξόχως συμβολική η απόσυρση του δημόσιου ελέγχου από αυτό ακριβώς το σημείο. Σημείο των καιρών, το δημόσιο αποσύρεται κι ο ιδιωτικός έλεγχος έρχεται. Χάνεται ακόμη κι η απλή πρόσβαση των απλών πολιτών κι επισκεπτών στο χώρο από τον οποίο κυβερνιόταν κάποτε η πόλη. Η πρόσβαση, εάν υλοποιηθούν τα σχέδια, θα είναι προνόμιο των εχόντων, μιας προνομιούχας ελίτ και μόνον, όσων θα έχουν να πληρώνουν τις αστρονομικές τιμές του πεντάστερου ξενοδοχείου. Ο συμβολισμός αυτής της εκχώρησης είναι σε πολλά επίπεδα: Αυτό που κάποτε ήταν ελεύθερο δικαίωμα όλων (η πρόσβαση στο συγκεκριμένο χώρο) γίνεται προνόμιο λίγων πλουσίων. Αυτό που κάποτε ήταν δημόσιο και κοινό γίνεται ιδιωτικό. Ο έλεγχος της πόλης, τέλος, περνάει στα χέρια πλούσιων ιδιωτών κι οι πολίτες χάνουν κάθε δικαίωμα ελέγχου της πόλης τους. Αυτό είναι το βαθύτερο μήνυμα που στέλνει μια πιθανή εκχώρηση των ιστορικών αυτών κτηρίων. Η Ιστορία της πόλης παραδίδεται σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα.

Μέγαρο Παπαδόπετρου

Η Παλιά Πρυτανεία και το Διοικητήριο (στο οποίο βρίσκεται σήμερα η κατάληψη Rosa Nera) πρέπει να παραμείνουν χώροι ελεύθεροι κι ανοιχτοί στους πολίτες. Είχαμε προτείνει εδώ και δυο χρόνια τουλάχιστον, όταν η Πρυτανική αρχή εγκατέλειψε το κτήριο της Παλιάς Πρυτανείας, να μην αφεθεί να ρημάξει και να δοθεί άμεσα για στέγαση φοιτητών, ή, έστω για κάποια δημόσια χρήση. Η πρότασή μας αγνοήθηκε, η Πρυτανεία ανακοίνωσε πρόγραμμα ανέγερσης εστιών για τους φοιτητές, οι οποίες θα λειτουργήσουν το 2020! Και μέχρι τότε, όποιοι αντέξουν οικονομικά, άντεξαν. Έτσι γίνεται, όταν οι διοικούντες χάνουν και την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές τους.

Εμείς, από την πλευρά μας, υπενθυμίζουμε τη σοβαρή ευθύνη που έχουν οι εκάστοτε διοικήσεις του Πολυτεχνείου για την εγκατάλειψη σημαντικών κτηρίων – μνημείων των Χανίων όπως:

·         Το Διοικητήριο των Χανίων.

·         Η Παλιά Πρυτανεία.

·         Το μέγαρο Παπαδόπετρου, από το οποίο εκδιώχθηκαν με τα ΜΑΤ οι φοιτητές, για να παραμείνει στη συνέχεια επί χρόνια άδειο και κλειστό στο κέντρο της πόλης

·         Το κτήριο της παλιάς Γαλλικής σχολής στη Χαλέπα.

·         Το σπίτι της Ελένης Φραντζεσκάκη στην Παλιά Πόλη των Χανίων.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα δημόσια κτήρια ιδιοκτησίας του Πολυτεχνείου, τα οποία εγκατέλειψαν, ορισμένα επί δεκαετίες, οι διοικήσεις του. Και προτιμούν να κρατούν κάποια από αυτά κλειστά ή να σχεδιάζουν την παράδοσή τους σε ιδιώτες, αντί να στεγάσουν φοιτητές του ιδρύματος που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα, κι αντί να στεγάζουν σε αυτούς τους χώρους δημόσιες (δηλαδή για όλους κι όχι μόνο για όσους έχουν χρήματα) λειτουργίες.

Το ερώτημα είναι: Θα επιτρέψει ο Δήμος, δηλαδή οι πολίτες, τη συνέχιση της εκχώρησης του δημόσιου πλούτου στα ιδιωτικά συμφέροντα, από τα κτήρια και τα μνημεία μας, μέχρι τις παραλίες, τα δάση και το νερό που περιλαμβάνονται στα σχέδια των πλούσιων κερδοσκόπων;

Αντίστροφες ενεργειακές πορείες για Βαρκελώνη και Κρήτη/Ελλάδα

Την ίδια ώρα που στην Ελλάδα επιχειρείται να επιβληθεί η «απελευθέρωση» (δηλαδή ιδιωτικοποίηση) της ενέργειας και που στην Κρήτη προωθούν εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, πετρελαίου και φυσικού αερίου, με εξορύξεις από μεγάλα θαλάσσια βάθη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον και τον τουρισμό, την ίδια ώρα στη Βαρκελώνη, ο Δήμος ανακοινώνει τη δημιουργία δημόσιας (δημοτικής) εταιρείας ενέργειας που θα παράγει ρεύμα από φωτοβολταϊκά.

Την ώρα δηλαδή που κάποιοι άλλοι στη Βαρκελώνη της Ισπανίας έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο μέλλον, η Κρήτη κι η Ελλάδα κάνουν βήματα προς τα πίσω, προς το μαύρο (από το νέφος) παρελθόν.

Η δημοτική αρχή της Βαρκελώνης, που ανέλαβε το 2015, αποτελείται από μια συμμαχία αριστερών, οικολόγων και κινημάτων με επικεφαλής την Άντα Κολάου, η οποία έχει ηγηθεί στις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών κατοικιών κι έχει φυλακιστεί γι’ αυτό.

Από τα πρώτα πράγματα που έκανε η νέα δημοτική αρχή στη Βαρκελώνη, εκτός από το σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ήταν να επαναπροκηρύξει τα συμβόλαια παροχής ρεύματος. Το ρεύμα στην Ισπανία και στη Βαρκελώνη το παρέχουν δύο μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, η Endesa και η Gas Natural. Οι εταιρείες αυτές αρνήθηκαν να συμμετέχουν στο διαγωνισμό, θεωρώντας ασύμφορους τους όρους που είχε θέση ο Δήμος Βαρκελώνης για προστασία των φτωχών νοικοκυριών, για μειωμένα τιμολόγια και για να μην τους κόβουν το ρεύμα. Τελικά, ο Δήμος Βαρκελώνης αποφάσισε τη δημιουργία δικής του εταιρείας παροχής ρεύματος, της Barcelona Energia, η οποία θα είναι η μεγαλύτερη 100% δημόσια εταιρεία παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ισπανία. Θα ξεκινήσει καλύπτοντας τα δημοτικά και δημόσια κτήρια και τους δρόμους και στη συνέχεια και σπίτια από τα τέλη του 2018 κι αρχές του 2019. Η ενέργεια θα παράγεται από Ανανεώσιμες Πηγές όπως τα φωτοβολταϊκά σε στέγες. Το σχέδιο υποστηρίζεται από όλες τις δημοτικές παρατάξεις εκτός από αυτήν του Λαϊκού Κόμματος (PP), του αδελφού κόμματος της ΝΔ. Με το σχέδιο αυτό προβλέπεται να εξοικονομήσει ο Δήμος της Βαρκελώνης μισό εκατομμύριο ευρώ το χρόνο.

Κάποιοι λοιπόν ατενίζουν το μέλλον με τον ήλιο και τον άνεμο μαζί τους στην Ισπανία και κάποιοι στην Ελλάδα επιστρέφουν στο παρελθόν του πετρελαίου και των ορυκτών καυσίμων κι ονειρεύονται το μαύρο νέφος του αύριο.

Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

Για το σχέδιο του Δήμου της Βαρκελώνης δείτε εδώ: http://www.naciodigital.cat/noticia/128315/barcelona/energia/operador/electric/colau/es/posara/marxa/estiu/2018

και http://www.elperiodico.com/es/noticias/barcelona/ayuntamiento-crea-barcelona-energia-para-autoabastecerse-electricidad-5938853

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ

 Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων εκφράζει την υποστήριξή της στη συμμαχία πολιτών και οργανώσεων Break Free ενάντια σε ό,τι μας δεσμεύει: την αδικία, την ανισότητα, τις διακρίσεις και τις κλιματικές αλλαγές! Σε αυτή τη συμμαχία συσπειρώνονται στην Ελλάδα περισσότερες από 50 οργανώσεις, κινήματα, κοινότητες, πρωτοβουλίες και φορείς οι οποίες συμμετέχουν στις διεθνείς κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα από τις 12 έως τις 31 Μαρτίου.

Αυτές τις μέρες, οργανώσεις, κοινότητες, πρωτοβουλίες και χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο πραγματοποιούν ειρηνικές δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Στην Ελλάδα, το θέμα των δράσεων είναι πολυδιάστατο και αφορά μία ευρύτερη κοινωνική συμμαχία με στόχο να φέρει κοντά χιλιάδες πολίτες με διαφορετική αφετηρία, αλλά το ίδιο κίνητρο: τη συλλογική διεκδίκηση για έναν βιώσιμο πλανήτη, με σεβασμό στις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα και στα Χανιά κάποιοι επιμένουν να αγνοούν την κλιματική αλλαγή προωθώντας εργοστάσια λιγνίτη κόστους 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ παρά το ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΕΗ παραδέχεται ότι «η κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων δεν είναι κερδοφόρα», συνεχίζουν να επιμένουν στη χρήση του πετρελαίου για τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη που κοστίζει περί τα 800 εκατομμύρια το χρόνο στο ελληνικό δημόσιο και μάλιστα εν μέσω κρίσης (!), προπαγανδίζουν εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα από θαλάσσιες περιοχές.

Ας αναρωτηθούμε όμως όλοι, κάθε φορά που επαναλαμβάνεται η ίδια καραμέλα για τα «πλούτη από τις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα»:

·         Τι επιπτώσεις θα έχει ένα πιθανό ατύχημα (όπως αυτό που έγινε στον Κόλπο του Μεξικού) στην τουριστική οικονομία της Κρήτης, την αλιεία και τη γεωργία;

·         Τι επιπτώσεις θα έχει η ίδια η εξόρυξη στην τουριστική οικονομία; Θα έρχονται να θαυμάζουν οι τουρίστες τις καθαρές θάλασσες με τις εξέδρες πετρελαίου και φυσικού αερίου και να κάνουν κρουαζιέρα δίπλα τους;

·         Πόσα χρήματα θα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο σε περίπτωση ατυχήματος; Θυμίζουμε για όποιους έχουν επιλεκτική μνήμη ότι για όλα τα ατυχήματα με πετρελαιοκηλίδες ανά τον κόσμο, οι υπεύθυνες πολυεθνικές ξεκινούν δικαστικούς αγώνες που κρατάνε δεκαετίες πριν πληρώσουν (αν πληρώσουν) οτιδήποτε. Εν τω μεταξύ, το κόστος το πληρώνει το δημόσιο, το κράτος όπου έγινε το ατύχημα, όλοι εμείς δηλαδή κι όχι οι πολυεθνικές που θησαυρίζουν από το πετρέλαιο.

·         Πόσο «πράσινη» ενέργεια είναι το φυσικό αέριο; Εμείς γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με τον ΟΗΕ το μεθάνιο είναι το υπ’ αριθμόν 2 «αέριο του θερμοκηπίου» (μετά το διοξείδιο του άνθρακα που είναι το υπ’ αριθ.1) και ευθύνεται για το 18% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (1).. Και δε μένει μόνο 4 χρόνια στην ατμόσφαιρα όπως ψευδώς αναφέρθηκε αλλά 12, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Το 60% του μεθανίου στην ατμόσφαιρα οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες κι έχει αυξηθεί στην ατμόσφαιρα κατά 150% από το 1750.(2)

·         Πόσο ασφαλείς είναι οι μέθοδοι εξόρυξης φυσικού αερίου; Τα τελευταία χρόνια προωθείται διεθνώς η μέθοδος της «υδραυλικής ρωγμάτωσης» για την εξόρυξη φυσικού αερίου, η οποία έχει προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις στην Αμερική εξαιτίας των επιπτώσεών της (διαρροή μεθανίου, αύξηση θερμοκρασίας, μόλυνση νερών, επιπτώσεις στη γεωργία) (βλ. Naomi Klein, Αυτό αλλάζει τα πάντα: Καπιταλισμός εναντίον του κλίματος, εκδ. Λιβάνη, σελ΄, 276-282).

·         Ποιοι κανονισμοί και προδιαγραφές θα τηρούνται και ποιος θα τις ελέγχει; Είναι γνωστό πώς εφαρμόζονται και τηρούνται νόμοι και προδιαγραφές στη χώρα μας και πώς απουσιάζει ο απαραίτητος έλεγχος. Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας χιλιόμετρα μακριά από τι ακτές;

·         Ποια μελέτη προβλέπει τις 100.000 θέσεις εργασίας στην Κρήτη; Υπάρχει τέτοια μελέτη; Τι θέσεις εργασίας θα είναι (εφ’ όσον υπάρχουν). Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα αφορούν ντόπιους κι όχι εργαζόμενους – σκλάβους φυλακισμένους από τις εταιρείες; Το παράδειγμα της πετρελαϊκής «ανάπτυξης» στις χώρες που έχουν τη λεγόμενη «κατάρα των φυσικών πόρων» που εκμεταλλεύονται πολυεθνικές δε μας λέει τίποτα; Σε όλες τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες του αραβικού κόλπου εργάζονται κατά κανόνα μετανάστες κάτω από άθλιες συνθήκες, ενώ τα κέρδη καρπώνεται μια μικρή ολιγαρχία, ελάχιστες οικογένειες κι οι εταιρείες. Αν υπάρχει μελέτη για τις θέσεις εργασίας στην Κρήτη, θα θέλαμε πολύ να μάθουμε ποιος τη χρηματοδότησε και τι λέει.

·         Μήπως θα ήταν πιο σοφό αντί να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια (και μάλιστα δανεικά) με την ελπίδα μελλοντικών κερδών από τις εξορύξεις (εάν δε γίνει κανένα ατύχημα εν τω μεταξύ), μήπως να επενδύαμε στον ήλιο και στον άνεμο, καλύπτοντας καταρχάς όλα τα δημόσια κτήρια, σχολεία, νοσοκομεία με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ενισχύοντας φτωχές οικογένειες ιδίως σε αγροτικές περιοχές για κάλυψη των αναγκών τους με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας;

Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

1.     Μεθάνιο

2.     Συγκέντρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα

Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2017

 Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού (22 Μαρτίου) 2017 θα πρέπει να αποτελέσει ημέρα προβληματισμού για τις απειλές κατά του νερού, των υδάτινων αποθεμάτων και των υγροτόπων από την κλιματική αλλαγή, τη μόλυνση του νερού, την κατασπατάληση του νερού και την καταστροφή των αποθεμάτων πόσιμου νερού με καταστροφικές εξορύξεις και επενδύσεις όπως πχ γήπεδα γκολφ στην Κρήτη. Σε αυτές τις απειλές έχει προστεθεί και ο κίνδυνος της ιδιωτικοποίησης.

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ: Μπορεί τη φετινή χρονιά να είχαμε αρκετές βροχές, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε την επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής εξαιτίας της εμμονής στη χρήση ορυκτών καυσίμων (πετρελαίου, άνθρακα, λιγνίτη) που οδηγεί σε αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, κλιματική αστάθεια και απειλεί τα αποθέματα πόσιμου νερού. Δείτε περισσότερα εδώ

ΜΟΛΥΝΣΗ: Όμως το πόσιμο νερό, το οποίο είναι λιγότερο από το 1% του νερού του πλανήτη, μολύνεται καθημερινά τόσο από βιομηχανικά απόβλητα (όπως στον

Ασωπό ποταμό στη Βοιωτία) όσο και από οικιακά και ξενοδοχειακά απόβλητα λόγω της έλλειψης βιολογικών καθαρισμών σε αρκετές περιοχές (ακόμη και σε κάποιες από τις πλέον τουριστικές περιοχές του νομού μας). Μολύνεται ακόμη το πόσιμο νερό από τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων στη γεωργία, με τα θλιβερά αποτελέσματα στην υγεία μας που περιγράφηκαν στην πρόσφατη εκδήλωση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων. Πότε αλήθεια θα σταματήσει ο χημικός πόλεμος κατά της υγείας μας στη γεωργία, πότε θα υπάρξει μια αποφασιστική πολιτική στήριξης της βιολογικής καλλιέργειας στη γεωργία, για να πάψουμε να δηλητηριαζόμαστε κι εμείς κι η φύση; Δείτε και εδώ

ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗ: Μια άλλη απειλή για το πόσιμο νερό είναι η κατασπατάλησή του. Κατασπατάληση εξαιτίας των παλιών δικτύων και των διαρροών που οδηγούν το μισό περίπου πόσιμο νερό να χάνεται στο δρόμο για το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο. Κατασπατάληση εξαιτίας κακοτεχνιών, όπως είδαμε και στο Φράγμα του Βαλσαμιώτη. Κατασπατάληση εξαιτίας άφρονων γεωργικών πρακτικών, όπως πχ κάποιοι που ποτίζουν με κανονάκια μέρα μεσημέρι με αποτέλεσμα τεράστιες ποσότητες νερού να χάνονται λόγω εξάτμισης από τη θερμοκρασία. Πολλοί ακόμη δεν έχουν κατανοήσει το αυτονόητο, ότι πρέπει να ποτίζουμε νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για να μη χάνεται νερό, κι ότι πρέπει να καταργήσουμε τα κανονάκια και να υιοθετήσουμε το πότισμα με σταγόνες.

ΓΚΟΛΦ: Ξεχωριστή θέση στον τομέα της κατασπατάλησης του νερού έχουν οι διαβόητες μεγάλες τουριστικές επενδύσεις με τα γήπεδα γκολφ και τα τουριστικά χωριά, όπως αυτή στο Κάβο Σίδερο. Ένα γήπεδο γκολφ 18 οπών καταναλώνει όσο νερό έχει ανάγκη μια πόλη 11.000 κατοίκων! Και θέλουν να φτιάξουν τρία τέτοια γήπεδα στο Λασίθι, σε μια περιοχή που φιγουράρει σε όλους τους επίσημους χάρτες της ερημοποίησης, της διαδικασίας μετατροπής σε έρημο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και άφρονων γεωργικών πρακτικών. Κι επειδή η ασθένεια είναι κολλητική, κάποιοι επιδιώκουν τη δημιουργία γηπέδου γκολφ και στο ιστορικό αεροδρόμιο του Μάλεμε, αγνοώντας τη σημαντική ιστορική σύνδεση του αεροδρομίου με τη Μάχη της Κρήτης, τον ηρωικό κρητικό αγώνα κατά του ναζισμού και του φασισμού.

ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ: Δε θα επεκταθούμε εδώ σε άλλες καταστροφικές για το πόσιμο νερό πρακτικές όπως η εξόρυξη χρυσού στηΧαλκιδική (με τη χρήση δηλητηρίων όπως το αρσενικό) ή, διεθνώς, η εξόρυξη φυσικού αερίου με τη μέθοδο της υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking), η εξόρυξη πετρελαίου στο Νίγηρα από πολυεθνικές μολύνοντας ταυτόχρονα το νερό από το οποίο πίνουν και με το οποίο ζουν οι ντόπιοι ιθαγενείς λαοί. Όλες αυτές οι καταστροφικές πρακτικές μολύνουν πόσιμο νερό, απειλούν την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων, εξαναγκάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε μετανάστευση και προσφυγιά (περιβαλλοντικοί πρόσφυγες).

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: Τέλος, το πόσιμο νερό απειλείται από την επιδίωξη ιδιωτικοποίησης του νερού καταρχάς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με πιέσεις πολυεθνικών μέσα και από τα μνημόνια. Όπου έχει γίνει ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού, το αποτέλεσμα ήταν να πολλαπλασιαστούν οι τιμές, να μειωθεί το προσωπικό που ασχολείται με τη διαχείριση του νερού, να σταματήσουν ή να περιοριστούν δραστικά οι επισκευές των δικτύων και, τέλος, να αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό η ποιότητα του πόσιμου νερού, καθώς συχνά οι συμφωνίες ιδιωτικοποίηση περιλαμβάνουν ειδική διάταξη μυστικότητας για τις μελέτες ποιότητας του νερού. Γι’ αυτό το λόγο μεγάλες πόλεις όπως το Παρίσι και το Βερολίνο επαναδημοτικοποίησαν το νερό, το πήραν πίσω οι Δήμοι από τις ιδιωτικές εταιρείες μετά από κινητοποιήσεις των πολιτών και δημοψηφίσματα. Αλλού όπως στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας χρειάστηκε να εξεγερθούν οι πολίτες, να υπάρξουν συγκρούσεις και νεκροί για να φύγουν πολυεθνικές που είχαν αναλάβει τη διαχείριση και απαγόρευαν ακόμη και τη συλλογή του νερού της βροχής! Δείτε περισσότερα εδώ