Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ

 Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων εκφράζει την υποστήριξή της στη συμμαχία πολιτών και οργανώσεων Break Free ενάντια σε ό,τι μας δεσμεύει: την αδικία, την ανισότητα, τις διακρίσεις και τις κλιματικές αλλαγές! Σε αυτή τη συμμαχία συσπειρώνονται στην Ελλάδα περισσότερες από 50 οργανώσεις, κινήματα, κοινότητες, πρωτοβουλίες και φορείς οι οποίες συμμετέχουν στις διεθνείς κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα από τις 12 έως τις 31 Μαρτίου.
Αυτές τις μέρες, οργανώσεις, κοινότητες, πρωτοβουλίες και χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο πραγματοποιούν ειρηνικές δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Στην Ελλάδα, το θέμα των δράσεων είναι πολυδιάστατο και αφορά μία ευρύτερη κοινωνική συμμαχία με στόχο να φέρει κοντά χιλιάδες πολίτες με διαφορετική αφετηρία, αλλά το ίδιο κίνητρο: τη συλλογική διεκδίκηση για έναν βιώσιμο πλανήτη, με σεβασμό στις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα και στα Χανιά κάποιοι επιμένουν να αγνοούν την κλιματική αλλαγή προωθώντας εργοστάσια λιγνίτη κόστους 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ παρά το ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΕΗ παραδέχεται ότι «η κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων δεν είναι κερδοφόρα», συνεχίζουν να επιμένουν στη χρήση του πετρελαίου για τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη που κοστίζει περί τα 800 εκατομμύρια το χρόνο στο ελληνικό δημόσιο και μάλιστα εν μέσω κρίσης (!), προπαγανδίζουν εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα από θαλάσσιες περιοχές.
Ας αναρωτηθούμε όμως όλοι, κάθε φορά που επαναλαμβάνεται η ίδια καραμέλα για τα «πλούτη από τις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα»:
·         Τι επιπτώσεις θα έχει ένα πιθανό ατύχημα (όπως αυτό που έγινε στον Κόλπο του Μεξικού) στην τουριστική οικονομία της Κρήτης, την αλιεία και τη γεωργία;
·         Τι επιπτώσεις θα έχει η ίδια η εξόρυξη στην τουριστική οικονομία; Θα έρχονται να θαυμάζουν οι τουρίστες τις καθαρές θάλασσες με τις εξέδρες πετρελαίου και φυσικού αερίου και να κάνουν κρουαζιέρα δίπλα τους;
·         Πόσα χρήματα θα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο σε περίπτωση ατυχήματος; Θυμίζουμε για όποιους έχουν επιλεκτική μνήμη ότι για όλα τα ατυχήματα με πετρελαιοκηλίδες ανά τον κόσμο, οι υπεύθυνες πολυεθνικές ξεκινούν δικαστικούς αγώνες που κρατάνε δεκαετίες πριν πληρώσουν (αν πληρώσουν) οτιδήποτε. Εν τω μεταξύ, το κόστος το πληρώνει το δημόσιο, το κράτος όπου έγινε το ατύχημα, όλοι εμείς δηλαδή κι όχι οι πολυεθνικές που θησαυρίζουν από το πετρέλαιο.
·         Πόσο «πράσινη» ενέργεια είναι το φυσικό αέριο; Εμείς γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με τον ΟΗΕ το μεθάνιο είναι το υπ’ αριθμόν 2 «αέριο του θερμοκηπίου» (μετά το διοξείδιο του άνθρακα που είναι το υπ’ αριθ.1) και ευθύνεται για το 18% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (1).. Και δε μένει μόνο 4 χρόνια στην ατμόσφαιρα όπως ψευδώς αναφέρθηκε αλλά 12, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Το 60% του μεθανίου στην ατμόσφαιρα οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες κι έχει αυξηθεί στην ατμόσφαιρα κατά 150% από το 1750.(2)
·         Πόσο ασφαλείς είναι οι μέθοδοι εξόρυξης φυσικού αερίου; Τα τελευταία χρόνια προωθείται διεθνώς η μέθοδος της «υδραυλικής ρωγμάτωσης» για την εξόρυξη φυσικού αερίου, η οποία έχει προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις στην Αμερική εξαιτίας των επιπτώσεών της (διαρροή μεθανίου, αύξηση θερμοκρασίας, μόλυνση νερών, επιπτώσεις στη γεωργία) (βλ. Naomi Klein, Αυτό αλλάζει τα πάντα: Καπιταλισμός εναντίον του κλίματος, εκδ. Λιβάνη, σελ΄, 276-282).
·         Ποιοι κανονισμοί και προδιαγραφές θα τηρούνται και ποιος θα τις ελέγχει; Είναι γνωστό πώς εφαρμόζονται και τηρούνται νόμοι και προδιαγραφές στη χώρα μας και πώς απουσιάζει ο απαραίτητος έλεγχος. Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας χιλιόμετρα μακριά από τι ακτές;
·         Ποια μελέτη προβλέπει τις 100.000 θέσεις εργασίας στην Κρήτη; Υπάρχει τέτοια μελέτη; Τι θέσεις εργασίας θα είναι (εφ’ όσον υπάρχουν). Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα αφορούν ντόπιους κι όχι εργαζόμενους – σκλάβους φυλακισμένους από τις εταιρείες; Το παράδειγμα της πετρελαϊκής «ανάπτυξης» στις χώρες που έχουν τη λεγόμενη «κατάρα των φυσικών πόρων» που εκμεταλλεύονται πολυεθνικές δε μας λέει τίποτα; Σε όλες τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες του αραβικού κόλπου εργάζονται κατά κανόνα μετανάστες κάτω από άθλιες συνθήκες, ενώ τα κέρδη καρπώνεται μια μικρή ολιγαρχία, ελάχιστες οικογένειες κι οι εταιρείες. Αν υπάρχει μελέτη για τις θέσεις εργασίας στην Κρήτη, θα θέλαμε πολύ να μάθουμε ποιος τη χρηματοδότησε και τι λέει.
·         Μήπως θα ήταν πιο σοφό αντί να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια (και μάλιστα δανεικά) με την ελπίδα μελλοντικών κερδών από τις εξορύξεις (εάν δε γίνει κανένα ατύχημα εν τω μεταξύ), μήπως να επενδύαμε στον ήλιο και στον άνεμο, καλύπτοντας καταρχάς όλα τα δημόσια κτήρια, σχολεία, νοσοκομεία με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ενισχύοντας φτωχές οικογένειες ιδίως σε αγροτικές περιοχές για κάλυψη των αναγκών τους με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας;
Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων
1.     Μεθάνιο

2.     Συγκέντρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα


Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

Παγκόσμια Ημέρα Νερού 2017



 Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού (22 Μαρτίου) 2017 θα πρέπει να αποτελέσει ημέρα προβληματισμού για τις απειλές κατά του νερού, των υδάτινων αποθεμάτων και των υγροτόπων από την κλιματική αλλαγή, τη μόλυνση του νερού, την κατασπατάληση του νερού και την καταστροφή των αποθεμάτων πόσιμου νερού με καταστροφικές εξορύξεις και επενδύσεις όπως πχ γήπεδα γκολφ στην Κρήτη. Σε αυτές τις απειλές έχει προστεθεί και ο κίνδυνος της ιδιωτικοποίησης.


ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ: Μπορεί τη φετινή χρονιά να είχαμε αρκετές βροχές, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε την επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής εξαιτίας της εμμονής στη χρήση ορυκτών καυσίμων (πετρελαίου, άνθρακα, λιγνίτη) που οδηγεί σε αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, κλιματική αστάθεια και απειλεί τα αποθέματα πόσιμου νερού. Δείτε περισσότερα εδώ

ΜΟΛΥΝΣΗ: Όμως το πόσιμο νερό, το οποίο είναι λιγότερο από το 1% του νερού του πλανήτη, μολύνεται καθημερινά τόσο από βιομηχανικά απόβλητα (όπως στον
Ασωπό ποταμό στη Βοιωτία) όσο και από οικιακά και ξενοδοχειακά απόβλητα λόγω της έλλειψης βιολογικών καθαρισμών σε αρκετές περιοχές (ακόμη και σε κάποιες από τις πλέον τουριστικές περιοχές του νομού μας). Μολύνεται ακόμη το πόσιμο νερό από τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων στη γεωργία, με τα θλιβερά αποτελέσματα στην υγεία μας που περιγράφηκαν στην πρόσφατη εκδήλωση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων. Πότε αλήθεια θα σταματήσει ο χημικός πόλεμος κατά της υγείας μας στη γεωργία, πότε θα υπάρξει μια αποφασιστική πολιτική στήριξης της βιολογικής καλλιέργειας στη γεωργία, για να πάψουμε να δηλητηριαζόμαστε κι εμείς κι η φύση; Δείτε και εδώ

ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗ: Μια άλλη απειλή για το πόσιμο νερό είναι η κατασπατάλησή του. Κατασπατάληση εξαιτίας των παλιών δικτύων και των διαρροών που οδηγούν το μισό περίπου πόσιμο νερό να χάνεται στο δρόμο για το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο. Κατασπατάληση εξαιτίας κακοτεχνιών, όπως είδαμε και στο Φράγμα του Βαλσαμιώτη. Κατασπατάληση εξαιτίας άφρονων γεωργικών πρακτικών, όπως πχ κάποιοι που ποτίζουν με κανονάκια μέρα μεσημέρι με αποτέλεσμα τεράστιες ποσότητες νερού να χάνονται λόγω εξάτμισης από τη θερμοκρασία. Πολλοί ακόμη δεν έχουν κατανοήσει το αυτονόητο, ότι πρέπει να ποτίζουμε νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για να μη χάνεται νερό, κι ότι πρέπει να καταργήσουμε τα κανονάκια και να υιοθετήσουμε το πότισμα με σταγόνες.

ΓΚΟΛΦ: Ξεχωριστή θέση στον τομέα της κατασπατάλησης του νερού έχουν οι διαβόητες μεγάλες τουριστικές επενδύσεις με τα γήπεδα γκολφ και τα τουριστικά χωριά, όπως αυτή στο Κάβο Σίδερο. Ένα γήπεδο γκολφ 18 οπών καταναλώνει όσο νερό έχει ανάγκη μια πόλη 11.000 κατοίκων! Και θέλουν να φτιάξουν τρία τέτοια γήπεδα στο Λασίθι, σε μια περιοχή που φιγουράρει σε όλους τους επίσημους χάρτες της ερημοποίησης, της διαδικασίας μετατροπής σε έρημο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και άφρονων γεωργικών πρακτικών. Κι επειδή η ασθένεια είναι κολλητική, κάποιοι επιδιώκουν τη δημιουργία γηπέδου γκολφ και στο ιστορικό αεροδρόμιο του Μάλεμε, αγνοώντας τη σημαντική ιστορική σύνδεση του αεροδρομίου με τη Μάχη της Κρήτης, τον ηρωικό κρητικό αγώνα κατά του ναζισμού και του φασισμού.

ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ: Δε θα επεκταθούμε εδώ σε άλλες καταστροφικές για το πόσιμο νερό πρακτικές όπως η εξόρυξη χρυσού στηΧαλκιδική (με τη χρήση δηλητηρίων όπως το αρσενικό) ή, διεθνώς, η εξόρυξη φυσικού αερίου με τη μέθοδο της υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking), η εξόρυξη πετρελαίου στο Νίγηρα από πολυεθνικές μολύνοντας ταυτόχρονα το νερό από το οποίο πίνουν και με το οποίο ζουν οι ντόπιοι ιθαγενείς λαοί. Όλες αυτές οι καταστροφικές πρακτικές μολύνουν πόσιμο νερό, απειλούν την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων, εξαναγκάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε μετανάστευση και προσφυγιά (περιβαλλοντικοί πρόσφυγες).
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: Τέλος, το πόσιμο νερό απειλείται από την επιδίωξη ιδιωτικοποίησης του νερού καταρχάς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με πιέσεις πολυεθνικών μέσα και από τα μνημόνια. Όπου έχει γίνει ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού, το αποτέλεσμα ήταν να πολλαπλασιαστούν οι τιμές, να μειωθεί το προσωπικό που ασχολείται με τη διαχείριση του νερού, να σταματήσουν ή να περιοριστούν δραστικά οι επισκευές των δικτύων και, τέλος, να αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό η ποιότητα του πόσιμου νερού, καθώς συχνά οι συμφωνίες ιδιωτικοποίηση περιλαμβάνουν ειδική διάταξη μυστικότητας για τις μελέτες ποιότητας του νερού. Γι’ αυτό το λόγο μεγάλες πόλεις όπως το Παρίσι και το Βερολίνο επαναδημοτικοποίησαν το νερό, το πήραν πίσω οι Δήμοι από τις ιδιωτικές εταιρείες μετά από κινητοποιήσεις των πολιτών και δημοψηφίσματα. Αλλού όπως στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας χρειάστηκε να εξεγερθούν οι πολίτες, να υπάρξουν συγκρούσεις και νεκροί για να φύγουν πολυεθνικές που είχαν αναλάβει τη διαχείριση και απαγόρευαν ακόμη και τη συλλογή του νερού της βροχής! Δείτε περισσότερα εδώ