Την ώρα που στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής
συζητάνε το νομοσχέδιο για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, τα 57 Κέντρα
Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της χώρας μας αντιμετωπίζουν συνθήκες οικονομικής
ασφυξίας εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, που έχει αφήσει απλήρωτα όλα τα
τιμολόγια των δαπανών των Κέντρων από τον προηγούμενο Μάρτιο, ενώ παράλληλα
παραμένει άγνωστο με τι χρήματα θα λειτουργήσουν για την υπόλοιπη σχολική
χρονιά.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία, υπολογίζεται ότι την τελευταία πενταετία, πάνω από ένα εκατομμύριο (1.000.000) άτομα (κυρίως
μαθητές και νέοι) έχουν συμμετάσχει σε δραστηριότητες των Κέντρων
Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη χώρα μας, σε εκπαιδευτικά προγράμματα, σε
ημέρες δράσης, Σεμινάρια, ημερίδες, δενδροφυτεύσεις και καθαρισμούς παραλιών.
Εν τούτοις, αυτή η σημαντική παρακαταθήκη, αποκρύπτεται ως επτασφράγιστο
μυστικό από την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, λες και ντρέπονται για
την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, ή σα να τη θεωρούνε πάρεργο.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση «εισάγει
καινά δαιμόνια» τόσο στην ελληνική εκπαίδευση όσο και στην πολιτική ζωή της
χώρας. Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση παραμένει πεδίο εθελοντικής δράσης μαθητών
κι εκπαιδευτικών, χωρίς βαθμούς κι εξετάσεις, με ενεργό συμμετοχή των μαθητών
και των εκπαιδευτικών, προάγοντας την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και την
ιδιότητα του ενεργού πολίτη που παίρνει τη ζωή του στα χέρια του. Έχει στο
κέντρο της τα προβλήματα γύρω μας, τη σύνδεση του σχολείου με αυτά τα
προβλήματα και αναζητά τρόπους επίλυσής τους μέσα από ομαδικές δραστηριότητες
των μαθητών, καλλιεργώντας την κριτική σκέψη, γκρεμίζοντας τους τέσσερις
τοίχους του σχολείου, αλλάζοντας την εικόνα και την καθημερινότητα του σχολείου
με σχολικούς κήπους και χαρούμενους μαθητές που μαθαίνουν για την ανακύκλωση,
τα μνημεία του τόπου τους, για τους τρόπους που μπορούν να παρεμβαίνουν ενεργά
σε ό,τι τους απασχολεί.
Κι αυτό το τελευταίο είναι που, μαζί με την περιβαλλοντική
ευαισθητοποίηση, ενοχλεί τα ποικιλώνυμα συμφέροντα που λυμαίνονται το
περιβάλλον με δηλητηριώδεις εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική, με καταστροφικές
εξορύξεις πετρελαίου στην Αφρική (και προσεχώς κι εδώ), με σχέδια για
ιδιωτικοποιήσεις παραλιών και δασών, με πιέσεις για ιδιωτικοποίηση του νερού
και της ενέργειας. Αυτά τα συμφέροντα δεν ξεχνάνε ότι ήταν οι χιλιάδες ενεργοί
πολίτες που σταμάτησαν την τσιμεντοποίηση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας
έκτασης και των παραλιών των Αγίων Αποστόλων στα Χανιά. Δεν ξεχνάνε τους
χιλιάδες πολίτες που αντιστέκονται στις καταστροφικές εξορύξεις χρυσού στη
Χαλκιδική. Δεν ξεχνάνε το τεράστιο κίνημα που απέτρεψε την αναθεώρηση του
άρθρου 24 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει τα δάση, ούτε πώς η μαζική
κινητοποίηση πολιτών απέτρεψε την είσοδο των μεταλλαγμένων στη χώρα μας.
Τρέμουν στην ιδέα των ενεργών πολιτών, των πολιτών που είναι
περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι, γι΄ αυτό και κάνουν ό,τι μπορούν για να
θάψουν την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, πιέζοντας για κλείσιμο των Κέντρων
Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης είτε απευθείας είτε δια της έμμεσης μεθόδου της
οικονομικής ασφυξίας και της γραφειοκρατίας.
Καλούμε την κυβέρνηση και τους βουλευτές των Χανίων να παρέμβουν ώστε:
- Να πληρωθούν άμεσα όλα τα χρήματα που το δημόσιο χρωστάει από το Μάρτιο για τις δαπάνες των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
- Να εξασφαλιστούν άμεσα χρήματα για τη λειτουργία των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης την υπόλοιπη σχολική χρονιά.
- Να πάρουν πίσω τη μείωση των κονδυλίων για τα ΚΠΕ που προγραμματίζουν (1.000.000 το χρόνο αντί 1.350.000 που ήταν τα προηγούμενα χρόνια).
- Να αποδείξουν έμπρακτα ότι τιμούν την υπογραφή της χώρας μας στη Διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή, αυξάνοντας τα κονδύλια για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, χρηματοδοτώντας και τις δραστηριότητες Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των σχολείων, τις οποίες περιέκοψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις,
Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων
