Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

ΟΧΙ ΣΕ ΕΝΑ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

 Να στηριχθεί η ΔΕΔΙΣΑ κι η Ανακύκλωση στα Χανιά:


Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων καλεί την Περιφέρεια Κρήτης να αντιδράσει άμεσα στην πρόταση της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος και στα σχέδια για ένα και μοναδικό Φορέα Διαχείρισης Απορριμμάτων σε κάθε Περιφέρεια. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει στη διάλυση της ΔΕΔΙΣΑ στα Χανιά και σε πολλά βήματα πίσω (δεκαετίες) τη διαχείριση των απορριμμάτων στα Χανιά.

Η προθεσμία για να αντιδράσει η Περιφέρεια είναι μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου και θα έπρεπε ήδη να έχει κινηθεί ενάντια στα καταστροφικά αυτά σχέδια, τα οποία συνδέονται με την προώθηση από την κυβέρνηση εργοστασίου καύσης απορριμμάτων και στην Περιφέρεια Κρήτης, κόντρα στις αποφάσεις της Περιφέρειάς μας για διαχείριση των απορριμμάτων με βάση τη μείωση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση.

Η προώθηση της καύσης απορριμμάτων θα είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, καθώς μεγάλο τμήμα των απορριμμάτων περιέχει πλαστικά, τα οποία όταν καίγονται, απελευθερώνουν καρκινογόνες διοξίνες στην ατμόσφαιρα. Όσο κι αν επικαλούνται τις «σύγχρονες προδιαγραφές» οι υποστηρικτές της υποτιθέμενης «λύσης» αυτής, κι οι πέτρες ακόμη γνωρίζουν πού έχουν γραμμένες τις διάφορες προδιαγραφές και κανονισμούς τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, που ετοιμάζονται να αναλάβουν το έργο αυτό. Κι ακόμη, ποιοι (ανύπαρκτοι) κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί θα τους ελέγχουν; Ποια εργαστήρια θα μετράνε την ποιότητα της ατμόσφαιρας εκεί που θα είναι το εργοστάσιο; Πώς θα διασφαλίσουν ότι δεν θα καίγονται εκεί και πλαστικά, όταν ακόμη κι η ΔΕΔΙΣΑ, με δεκαετίες εμπειρίας κάνει αγώνα για να βγάλει όλα τα πλαστικά από το κομπόστ που παράγει, καθώς είναι πολύ δύσκολο να αφαιρεθούν πλαστικά καλαμάκια και μπατονέτες; Κι αν δυσκολεύεται να αφαιρέσει όλα τα πλαστικά η ΔΕΔΙΣΑ, θα το κάνει η υπόλοιπη Κρήτη, που τώρα μόλις κάνει τα πρώτα της βήματα στη διαλογή των ανακυκλώσιμων υλικών; Να προσθέσουμε δε ότι η καύση απορριμμάτων αφήνει τοξικά κατάλοιπα τα οποία θα πρέπει να πληρώνουμε για την ασφαλή διαχείρισή τους (πχ θάψιμο σε ορυχεία αλατιού στη Γερμανία).

Η διαχείριση των απορριμμάτων στα Χανιά έφτασε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα (53% ανακύκλωση και παραγωγή κομπόστ από τα οργανικά απορρίμματα), μέσα από μια επίπονη διαδικασία δεκαετιών. Οι παλιότεροι θυμούνται το αίσχος του Κουρουπητού, της χαράδρας όπου τα σκουπίδια ρίχνονταν και αυτοαναφλέγονταν ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα κινδύνους για την υγεία όλων μας που έφτασε να οδηγήσει στη διεθνή καταδίκη της χώρας μας και στην επιβολή προστίμων. Έχουμε πληρώσει ακριβά ως Χανιά την πορεία μας στη δημιουργία της ΔΕΔΙΣΑ, για να φτάσουμε σήμερα στη διαχείριση των απορριμμάτων στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων με βάση τη μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση. Αυτή η διαχείριση απορριμμάτων που γίνεται σήμερα στα Χανιά, που στην Παλιά Πόλη έχει προχωρήσει στην ανακύκλωση στην πηγή πόρτα – πόρτα, αποτελεί πλέον πανελλαδικό παράδειγμα και πρωτοπορία για τα δεδομένα της χώρας μας.

Φυσικά και απομένουν ακόμη πολλά να γίνουν για τη διαχείριση των απορριμμάτων στα Χανιά. Αυτό που σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να γίνει είναι να επιστρέψουμε δεκαετίες πίσω, στη λογική «τα σκουπίδια δε μας νοιάζουν, ας παράγονται όσα να ‘ναι, θα τα στέλνουμε κάπου μακριά (σε κάποια κορόιδα) να εξαφανίζονται μαγικά χάρη στην τεχνολογία». Τα σκουπίδια δεν εξαφανίζονται μαγικά, όλα κάπου πηγαίνουν στη φύση, στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα (στο νερό που πίνουμε), στο χώμα (που καλλιεργούμε και μας δίνει τροφή), στον αέρα όταν καίγονται (που αναπνέουμε). Ας μη γυρίσουμε πίσω στα παλιά μας λάθη.

 

Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

Όχι στην ιδιωτικοποίηση του Λόφου Καστέλι

 Η εικόνα ίσως περιέχει: ουρανός, σπίτι και υπαίθριες δραστηριότητες

Η αστυνομική επέμβαση του Σαββάτου για εκκένωση της κατάληψης στο Καστέλι στην πραγματικότητα κατάργησε το μοναδικό κέντρο νεότητας της πόλης μας με πλούσιο πολιτιστικό έργο δεκαέξι χρόνων και σημαντική προσφορά στα κινήματα κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης.

Θα επιτρέψουμε στο χώρο αυτό, στην καρδιά των Χανίων, στην ελεύθερη κορυφή του λόφου Καστέλι, στο αρχαιότερο κομμάτι μιας πόλης κατοικημένης συνεχώς εδώ και 5.500 χρόνια, να πουλήσουνε την ιστορία μας μαζί με τις προσδοκίες των δωρητών που παρεχώρησαν τα κτίρια αυτά στο Πολυτεχνείο Κρήτης και όλων αυτών που επί δεκαέξι χρόνια τα συντηρούσαν προσφέροντας πολιτισμό, και χώρο ελεύθερης σκέψης; Θα επιτρέψουμε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια που απεργάζονται να ιδιωτικοποιήσουν τον χώρο αυτόν και να μετατρέψουν το κτίριο της κατάληψης Ρόζα Νέρα το κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο της 5ης Μεραρχίας σε Boutique Hotel, μόνο για λίγους κι εκλεκτούς, όσους θα έχουν να πληρώνουν την πανάκριβη διαμονή; Θα αποκλειστεί η πρόσβαση των Χανιωτών και των επισκεπτών στην πλατεία μπροστά από τη Μεραρχία και η θέα της πόλης από ψηλά θα γίνει πλέον προνόμιο μόνο των πελατών του ξενοδοχείου;

Ένα από τα επιχειρήματα για την εκποίηση – ξενοδοχοποίηση των τριών ιστορικών κτηρίων στο Λόφο Καστέλι είναι οι ανάγκες του Πολυτεχνείου για χρήματα, μιας και η κρατική επιχορήγηση στα Πανεπιστήμια έχει μειωθεί κατακόρυφα. Εδώ βέβαια έχουν τις ευθύνες τους οι προηγούμενες και η παρούσα κυβέρνηση που θα μπορούσε να δώσει λύση αυξάνοντας την επιχορήγηση προς τα ΑΕΙ. Πέρα όμως από αυτό, η λειτουργία ενός Διεθνούς Εκπαιδευτικού Κέντρου (όπως προτείναμε από το 2017) σε ένα και μόνο από τα κτήρια (πχ την Παλιά Πρυτανεία) θα μπορούσε να αποφέρει δημόσιες επιχορηγήσεις ίσες ή και περισσότερες από όσα προσφέρει η ιδιωτική εταιρεία για το ξενοδοχείο με την παραχώρηση των τριών ιστορικών κτηρίων.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη γίνονται Σεμινάρια (Courses) μικρότερης ή μεγαλύτερης διάρκειας με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι συμμετέχοντες σε αυτά εκπαιδευτικοί, φοιτητές και άλλοι πολίτες επιδοτούνται για την κάλυψη των εισιτηρίων τους για τη χώρα όπου γίνεται το Σεμινάριο, για τα έξοδα διαμονής και διατροφής τους και τέλος, για δίδακτρα, χρήματα που αποδίδονται στον φορέα που οργανώνει το Σεμινάριο. Για κάθε ημέρα Σεμιναρίου δίνονται από το πρόγραμμα Erasmus+ 70 € για κάθε άτομο που συμμετέχει. Τα περισσότερα Σεμινάρια Erasmus+ είναι διάρκειας 5-10 ημερών. Σε ένα συνηθισμένο Σεμινάριο αυτού του είδους συμμετέχουν 10-20 εκπαιδευόμενοι, οι οποίοι είναι εκπαιδευτικοί, φοιτητές ή άλλοι πολίτες, Κάνοντας μια απλή μαθηματική πράξη, σε ένα Σεμινάριο 5 ημερών που συμμετέχουν 20 εκπαιδευόμενοι, τα χρήματα που δίνονται ως δίδακτρα στο φορέα που διοργανώνει το Σεμινάριο είναι 20 εκπαιδευόμενοι Χ 5 ημέρες Χ 70 € την ημέρα = 7.000 €. Δηλαδή για ένα Σεμινάριο 5 ημερών στο οποίο συμμετέχουν 20 άτομα, ο φορέας που το οργανώνει επιδοτείται με 7.000 €, χωρίς καμία άλλη υποχρέωση πέρα από το να κάνει μάθημα σε αυτά τα 20 άτομα, μιας και όλα τα υπόλοιπα έξοδά τους (εισιτήρια, δαπάνες διαμονής και διατροφής κλπ) καλύπτονται από άλλα κονδύλια του προγράμματος Erasmus+ χωρίς επιβάρυνση του φορέα που οργανώνει το Σεμινάριο.

Ένας φορέας με το κύρος ενός Πανεπιστημίου όπως το Πολυτεχνείο Κρήτης θα μπορούσε να οργανώνει 50 τέτοια πενθήμερα Σεμινάρια το χρόνο, συγκεντρώνοντας 350,000 € το χρόνο (50 Σεμινάρια Χ 7.000 € από δίδακτρα για κάθε Σεμινάριο). Θα μπορούσε δηλαδή το Πολυτεχνείο να συγκεντρώνει τα χρήματα που προσφέρει η εταιρεία για να κάνει ξενοδοχεία τα τρία (3) κτήρια, χωρίς να εκχωρηθούν τα τρία κτήρια, απλά και μόνο χρησιμοποιώντας το ίδιο το Πολυτεχνείο το ένα (1) μόνο κτήριο, αυτό της Παλιάς Πρυτανείας, το οποίο είναι σε καλή κατάσταση και δε χρειάζεται επισκευές αλλά απλή συντήρηση. Σε αυτό το κτήριο απλά θα μπορούν να γίνονται 4-5 πενθήμερα Σεμινάρια το μήνα, στο καθένα από τα οποία θα συμμετέχουν έως 20 άτομα, οπότε δε χρειάζονται μεγάλες αίθουσες ή πολλοί χώροι.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της πρότασης είναι πιστεύουμε πολλά:

·       Δημιουργείται ένα Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο στο Λόφο Καστέλι.

·       Δεν εκχωρούνται τα τρία (3) ιστορικά κτήρια του Πολυτεχνείου σε ιδιωτική εταιρεία αλλά χρησιμοποιείται μόνο ένα (1) από το ίδιο το Πολυτεχνείο, το κτήριο της Παλιάς Πρυτανείας.

·       Η χρήση του κτηρίου της Παλιάς Πρυτανείας παραμένει εκπαιδευτική, στα πλαίσια του ρόλου που καλείται να διαδραματίσει ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα όπως το Πολυτεχνείο.

·       Με ένα Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο στην Παλιά Πρυτανεία θα διαφημίζονται τα Χανιά και το Πολυτεχνείο σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

·       Θα έρχονται για μαθήματα στα Χανιά 1.000 ή και παραπάνω εκπαιδευτικοί και φοιτητές από όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, γνωρίζοντας τα Χανιά και προβάλλοντας την πόλη και τη χώρα.

·       Καλύπτονται από τα δίδακτρα (με κονδύλια του προγράμματος Erasmus+) οικονομικές ανάγκες του Πολυτεχνείου, χωρίς να επιβαρύνονται οι ίδιοι οι εκπαιδευόμενοι.

·       Το Πολυτεχνείο διευρύνει τον εκπαιδευτικό – μορφωτικό του ρόλο και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο.

Η πρόταση αυτή δείχνει ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, έτσι ώστε και τα ιστορικά κτήρια να μην εκχωρηθούν σε ιδιώτες, και χρήματα να βρει επιπλέον το Πολυτεχνείο, διευρύνοντας παράλληλα το εκπαιδευτικό του έργο και προβάλλοντας την πόλη και τη χώρα σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα είναι εάν υπάρχει η πολιτική βούληση ή, αν, αντίθετα κάποιοι κινούνται απλά και μόνο στη βάση των νεοφιλελεύθερων ιδεοληψιών τους που βλέπουν τις ιδιωτικοποιήσεις ως μονόδρομο. Αυτός ο μονόδρομος είδαμε πού οδηγεί στη διάρκεια της πανδημίας, όταν όλοι κατέφυγαν στη δημόσια υγεία και τα δημόσια νοσοκομεία.