Γιορτή των Πουλιών στη Λίμνη Αγιάς την Κυριακή 1 Οκτωβρίου

Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων καλεί σε συμμετοχή στην Πανευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών στη λίμνη της Αγιάς την Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017 από τις 10 το πρωί έως τις 1 το μεσημέρι. Η Γιορτή των Πουλιών βρίσκει τους υγροτόπους και τα αποθέματα του νερού να απειλούνται από την Κλιματική Αλλαγή, την κατασπατάληση νερού, την αυθαιρεσία, τα επικίνδυνα χημικά και την απειλή ιδιωτικοποίησης του νερού.

Η Γιορτή των Πουλιών γίνεται φέτος στη Λίμνη της Αγιάς με τη συνεργασία της Ορνιθολογικής Εταιρείας, του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βάμου και της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων. Δυστυχώς και η φετινή χρονιά βρίσκει τη λίμνη της Αγιάς χωρίς Φορέα Διαχείρισης, όπως προβλέπεται για όλες τις περιοχές που εντάσσονται στο Δίκτυο NATURA 2000 για την προστασία των σημαντικών Ευρωπαϊκών Οικοτόπων. Έτσι, ο σημαντικότερος υγρότοπος της Κρήτης, όπου έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 διαφορετικά είδη πουλιών, ορισμένα μάλιστα σπάνια και απειλούμενα, μένει χωρίς την απαιτούμενη προστασία.

Η Γιορτή των Πουλιών είναι μια εκδήλωση ευαισθητοποίησης για τα μεταναστευτικά πουλιά και τους υγροτόπους με εκατοντάδες εκδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη. Εκτός  από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα μεταναστευτικά πουλιά  στο μακρύ τους ταξίδι, περίπου 25 εκατομμύρια πουλιά θανατώνονται παράνομα κάθε χρόνο στις χώρες της Μεσογείου. Σύμφωνα με πρόσφατη σχετική μελέτη της BirdLife International, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 6η θέση στη δεκάδα των χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά παράνομης θανάτωσης πουλιών, με την εκτίμηση ότι θανατώνονται παράνομα στη χώρα μας κατά μέσο όρο 704.000 πουλιά κάθε χρόνο. Τα μεταναστευτικά πουλιά, αφού ξεπεράσουν τον κίνδυνο παράνομης θανάτωσης αλλά και το μεγάλο φυσικό εμπόδιο της θάλασσας της Μεσογείου, έχουν να διασχίσουν και την αφιλόξενη έρημο Σαχάρα και μάλιστα δύο φορές το χρόνο. Γι’ αυτό η BirdLife International και οι εταίροι της έχουν θέσει ως υψηλή προτεραιότητα την καταπολέμηση της παράνομης θανάτωσης των πουλιών, είτε αυτή γίνεται με όπλα, είτε με παγίδευση με ξόβεργες, δίχτυα, ηχομιμητικές συσκευές, δολώματα ή άλλους τρόπους.

Η φετινή Γιορτή των Πουλιών βρίσκει τους υγροτόπους και τα αποθέματα του νερού να απειλούνται:

• Από την Κλιματική Αλλαγή, η οποία επιτείνεται από τη χρήση λιγνίτη, πετρελαίου κι άνθρακα για παραγωγή ενέργειας και καύσιμα αλλά κι από την καταστροφή των δασών και των χώρων πρασίνου. Η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται, η ερημοποίηση και στην Κρήτη επεκτείνεται και τα αποθέματα πόσιμου νερού μειώνονται.
• Την κατασπατάληση των υδάτινων αποθεμάτων τόσο από υδροβόρες γεωργικές πρακτικές (στη γεωργία καταναλώνεται το 85% του νερού!), συχνά για προϊόντα που δε χρειαζόμαστε ή καταλήγουν στα σκουπίδια, όσο και από γιγαντιαίες επενδύσεις για γήπεδα γκολφ όπως στο Κάβο Σίδερο στο Λασίθι και στην Αταλάντη. Κάθε γήπεδο γκολφ 18 οπών καταναλώνει όσο νερό έχει ανάγκη μια ολόκληρη πόλη 11.000 κατοίκων!
• Την αυθαιρεσία στους υγροτόπους με την εκχέρσωση, το μπάζωμα, τα σκουπίδια που απειλούν όχι μόνο τον ίδιο τον υγρότοπο αλλά και την οικολογική ισορροπία και τα υδάτινα αποθέματα.
• Τα επικίνδυνα χημικά που χρησιμοποιούνται στη γεωργία, που μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα και το νερό που πίνουμε αλλά και τα γεωργικά προϊόντα που καταλήγουν στο πιάτο μας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία μας. 
• Την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του νερού μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου όπου εντάχθηκαν δημόσιες εταιρείες ύδρευσης όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ που διαχειρίζονται το νερό της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, το νερό που πίνει η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων και δημοτικών εταιρειών ύδρευσης δοκιμάστηκε τις προηγούμενες δεκαετίες στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο με τραγικές συνέπειες για τους φτωχότερους, για την ποιότητα του πόσιμου νερού και τη δημόσια υγεία. Κατέληξαν έτσι σε όλη την Ευρώπη μεγάλοι Δήμοι όπως του Παρισιού και του Βερολίνου να αγοράζουν ξανά τις εταιρείες ύδρευσης από τις ιδιωτικές εταιρείες, αυτές που θέλουν να έρθουν και στη χώρα μας για να πάρουν τη διαχείριση των νερών της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και ό,τι άλλο τους προκύψει. Το πόσιμο νερό είναι δικαίωμα, δεν είναι εμπόρευμα!

ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Η παρουσία του πρωθυπουργού στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο για τη διεθνή συνεργασία με στόχο την καθαρή ενέργεια στα νησιά της Ευρώπης θέτει αμείλικτα ερωτήματα σε ό,τι αφορά την πολιτική της χώρας για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή:

1. Πώς θα επιτύχουμε το στόχο της καθαρής ενέργειας στα νησιά, εάν συνεχίσει η ελληνική κυβέρνηση να σπαταλά περί το 1 δισεκατομμύριο το χρόνο για αγορά πετρελαίου για το ρεύμα των νησιών, με τα μισά από αυτά τα χρήματα να αφορούν το ρεύμα της Κρήτης;
2. Πότε θα αντικατασταθεί η μη καθαρή παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα στα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος της Κρήτης της Ξυλοκαμάρας (Χανιά), Λινοπεραμάτων (Ηράκλειο), Αθερινόλακκου (Λασίθι) με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας;
3. Πώς συνδυάζεται ο στόχος της καθαρής ενέργειας με τα δυο νέα εργοστάσια λιγνίτη στη Βόρεια Ελλάδα που θα κοστίσουν πάνω από 1,5 δις στον ελληνικό λαό, χρήματα που θα προέλθουν από δανεισμό από γερμανικές τράπεζες;
4. Πώς συμβαδίζει ο στόχος της παραγωγής καθαρής ενέργειας στα νησιά κι η υπογραφή της χώρας μας της Συνθήκης του Παρισιού για το Κλίμα με τα σχέδια εξόρυξης υδρογονανθράκων στα ανοιχτά της Κρήτης
5. Έχουν υπολογίσει στην κυβέρνηση τις συνέπειες στη φύση, στην τουριστική και αλιευτική οικονομία της Κρήτης από ένα ατύχημα στην εξόρυξη υδρογονανθράκων, όπως π.χ. στον Κόλπο του Μεξικού; Θα τρώμε πετρέλαιο και θα θαυμάζουμε τις πετρελαιοκηλίδες στις παραλίες όπως κάνουν αυτή τη στιγμή στις παραλίες της Αττικής;
6. Πότε θα σταματήσουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση να καλλιεργούν στους πολίτες ψευδαισθήσεις ότι θα γίνουμε όλοι εμίρηδες και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, όταν η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σχεδόν παντού από το πετρέλαιο και τους υδρογονάνθρακες θησαυρίζουν οι πολυεθνικές κι οι ντόπιοι πολίτες απολαμβάνουν την «κατάρα των φυσικών πόρων», όπως στη Νιγηρία που η εξόρυξη ρυπαίνει νερό, αέρα, τρόφιμα;
7. Ποιοι θα ωφεληθούν από την παραγωγή καθαρής ενέργειας, οι συμπράξεις πολυεθνικών που θέλουν να γεμίσουν ανεμογεννήτριες όλα τα βουνά της Κρήτης, ή οι πολίτες της Κρήτης με δωρεάν ρεύμα που θα παράγεται από τον ήλιο και τον άνεμο αποκεντρωμένα και με τοπικό έλεγχο;
8. Πότε θα καλυφθούν όλες οι ενεργειακές ανάγκες όλων των δημόσιων κτηρίων (σχολείων, νοσοκομείων, δημοσίων υπηρεσιών, δημαρχείων) με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, δίνοντας το παράδειγμα στους πολίτες κι εξοικονομώντας χρήματα από τις δημόσιες δαπάνες;
9. Πότε θα υπάρξει εκτεταμένο πρόγραμμα στήριξης των πολιτών (με προτεραιότητα στους φτωχότερους) για να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά στις στέγες των σπιτιών τους, προωθώντας την ενεργειακή αυτονομία και την καθαρή ενέργεια;
10. Πώς οι δημόσιες εξαγγελίες περί προστασίας του περιβάλλοντος και στροφής στην καθαρή ενέργεια συνδυάζονται με τη μείωση της χρηματοδότησης των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, την υποβάθμιση του ρόλου τους (με το να μην αναγνωρίζεται ως διδακτική η υπηρεσία εκπαιδευτικών σε αυτά) και τη λειτουργία τους με προσωπικό πολύ μικρότερο από αυτό που προβλέπει η νομοθεσία; Δε χρειάζεται η ενημέρωση κι εκπαίδευση των πολιτών για να αλλάξουν συνειδήσεις, τρόποι ζωής, καταναλωτικές συνήθειες; Δε χρειάζεται η ενεργός συμμετοχή των πολιτών;

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Η ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ

Η εκτεταμένη θαλάσσια ρύπανση από την πετρελαιοκηλίδα στο Σαρωνικό αποδεικνύει ότι η  εμμονή στη χρήση του πετρελαίου δεν έχει επιπτώσεις μόνο στο κλίμα του πλανήτη, μπορεί να έχει και άλλες επιπτώσεις όπως οι πετρελαιοκηλίδες, οι οποίες λειτουργούν καταστροφικά τόσο για τη φύση όσο και για την οικονομία, τον τουρισμό, την αλιεία, την υγεία και την ποιότητα ζωής μας.

Ο καθένας μας πρέπει να αναλογιστεί τι συνέπειες μπορεί να έχει μια ανάλογη κατάσταση με πετρελαιοκηλίδα στα ανοιχτά της Κρήτης είτε από δεξαμενόπλοιο που μεταφέρει πετρέλαιο είτε εξαιτίας των σχεδιαζόμενων θαλάσσιων εξορύξεων πετρελαίου στα ανοιχτά της Κρήτης. Η θαλάσσια ρύπανση στον Κόλπο του Μεξικού από ατύχημα σε εξέδρα εξόρυξης πετρελαίου είχε καταστροφικές συνέπειες για τη φύση, για τους ψαράδες, για τις ακτές και για την οικονομία τεράστιων περιοχών των ΗΠΑ.

Θα υπενθυμίσουμε γι’ άλλη μια φορά ότι η χώρα μας σπαταλάει κάπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο σε πετρέλαιο για το ηλεκτρικό ρεύμα των νησιών, κι αυτό σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και υπερχρέωσης της χώρας. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να διατεθούν για την άμεση ενεργειακή απεξάρτηση των νησιών από το πετρέλαιο με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ήλιος, άνεμος, εξοικονόμηση ενέργειας) με αποκεντρωμένα συστήματα τοπικά ελεγχόμενα από τους Δήμους και τις τοπικές κοινωνίες χωρίς ρύπανση και καταστροφή της φύσης. Όμως αυτή η προοπτική έρχεται σε αντίθεση με όλους αυτούς που θησαυρίζουν από την εμπορία πετρελαίου αδιαφορώντας για όλα τα άλλα.

Μια άλλη παράμετρος που δυστυχώς επιμένουμε να αγνοούμε είναι όλοι αυτοί οι πόλεμοι και τα τεράστια προσφυγικά κύματα που προκαλούνται ακριβώς για τον έλεγχο των πετρελαϊκών αποθεμάτων αλλά κι εξαιτίας της ξηρασίας που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή σε περιοχές της Μέσης Ανατολής. Και θα ήταν πολύ δυσάρεστο για όλους μας να μιλήσουμε και για το πώς παράγεται το πετρέλαιο (με τι επιπτώσεις για τη φύση και τους ανθρώπους π.χ. στη Νιγηρία), για τα αυταρχικά καθεστώτα που πλουτίζουν από το πετρέλαιο παραβιάζοντας παράλληλα τα ανθρώπινα δικαιώματα (πχ Σαουδική Αραβία κοκ)

Αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα επιμένει να τα αγνοεί το πολιτικό μας σύστημα (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) εμμένοντας τόσο στη χρήση του πετρελαίου για τα νησιά όσο και στα σχέδια για εξορύξεις υδρογονανθράκων από τις θάλασσές μας και συνεχίζοντας να σπαταλάνε χρήματα για νέα εργοστάσια λιγνίτη, όλα αυτά παρά τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που συνυπέγραψε και η χώρα μας.

Ας γίνει μια αφορμή η θαλάσσια ρύπανση του Σαρωνικού από την πετρελαιοκηλίδα για να υπάρξει επιτέλους μια στροφή της χώρας μας προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για να αξιοποιήσουμε τον ήλιο και τον άνεμο που δε ρυπαίνουν, προς όφελος των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών μέσα από αποκεντρωμένα σχήματα ελεγχόμενα άμεσα από τις τοπικές κοινωνίες.

           

Όχι στην υποβάθμιση του Πάρκου Διάσωσης Χλωρίδας και Πανιδας

 Θλίψη και οργή προκαλεί η απόφαση της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης να υποβαθμίσει το Πάρκο Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας Κρήτης, αφήνοντάς το τυπικά μεν ανοιχτό, χωρίς όμως προσωπικό για εκπαιδευτικά προγράμματα. Έτσι, τυχόν σχολεία που θέλουν να επισκεφθούν το Πάρκο, θα βρίσκουν εκεί μόνο φύλακες και κανέναν να τους ξεναγήσει ή να παρουσιάσει κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα σχολεία.

Ερωτηματικά προκαλεί μάλιστα γιατί η απόφαση για υποβάθμιση του Πάρκου ελήφθη χωρίς καν να υπάρξει μια δημόσια ανακοινωμένη προσπάθεια συνέχισης της εκπαιδευτικής λειτουργίας του.

Όλα αυτά αφήνουν τον κόσμο να αναρωτιέται εάν η απόφαση για υποβάθμιση του Πάρκου γίνεται, όπως αναφέρουν εφημερίδες, για λόγους αντεκδίκησης προς τον πρώην Πρύτανη Γιάννη Φίλη που δημιούργησε το Πάρκο, επειδή ο Γιάννης Φίλης διαφώνησε με τους χειρισμούς της Πρυτανείας στο θέμα της δημιουργίας ιδιωτικού ξενοδοχείου στα κτήρια του Πολυτεχνείου στο Λόφο Καστέλι της Παλιάς Πόλης των Χανίων.

Το Πάρκο αυτό δημιουργήθηκε χάρη στις προσπάθειες του πρώην Πρύτανη Γιάννη Φίλη και με χρήματα που δόθηκαν από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής, με στόχο τη διαφύλαξη του τεράστιου φυσικού πλούτου, της σπουδαίας βιοποικιλότητας της Κρήτης. Το Πάρκο φιλοξένησε 2.500 μαθητές κι εκπαιδευτικούς το 2016 αλλά και άλλους πολίτες κι επισκέπτες (πάνω από 15.000 το χρόνο!), οι οποίοι είχαν όλα αυτά τα χρόνια (από το 2004 που εγκαινιάστηκε) τη δυνατότητα να περιηγηθούν ελεύθερα στους χώρους του γνωρίζοντας τη χλωρίδα της Κρήτης κι απολαμβάνοντας στιγμές ηρεμίας κι απόλαυσης μέσα στη φύση.

Δυστυχώς, η διατήρηση της βιοποικιλότητας, η προσφορά στην πόλη, στην Κρήτη και στους επισκέπτες με τη λειτουργία του Πάρκου Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας του Πολυτεχνείου Κρήτης, δεν είναι πλέον στις προτεραιότητες της διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης. Κυριαρχεί η λογική της «ανταποδοτικότητας», ό,τι δεν αποφέρει χρήματα είτε εκποιείται, είτε εγκαταλείπεται. Αυτά τα μικροπολιτικά και κομματικά συμφέροντα εξυπηρετεί η πολιτική της Πρυτανείας.

Ο κ. Πρύτανης, τις τελευταίες ημέρες της Πρυτανείας του (κυριολεκτικά στην παράταση), πρωταγωνιστεί στην εκποίηση ή υποβάθμιση της περιουσίας του Πολυτεχνείου, επιλέγοντας τη δημόσια αντιπαράθεση με τους πολίτες των Χανίων.