Την ιστορία με τον Άννα και τον Καϊάφα που
έπαιζαν την κολοκυθιά γύρω από το ποιος είναι αρμόδιος να πάρει την απόφαση για
την καταδίκη του Ιησού την ξέρουμε από το Ευαγγέλιο. Δυστυχώς, το τελευταίο
διάστημα βλέπουμε η ιστορία αυτή να επαναλαμβάνεται γύρω από το θέμα της
Ανακύκλωσης και της ΔΕΔΙΣΑ, με πρωταγωνιστικό ρόλο αυτή τη φορά στους ρόλους
Άννα και Καϊάφα της κυβέρνησης και των δημάρχων του νησιού.
Σύμφωνα
με τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου, με βάση
τη νομοθεσία που έχει ψηφίσει (αυτή) η κυβέρνηση, εάν οι Δήμαρχοι της Περιφέρειας Κρήτης δε συμφωνήσουν σε 2 ή 3 Φορείς
Διαχείρισης Απορριμμάτων στην Κρήτη, τότε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση (που
υπάγεται στην κεντρική κυβέρνηση) είναι υποχρεωμένη να θεσμοθετήσει έναν (1) Φορέα
Διαχείρισης για όλη την Περιφέρεια.
Πετάει
με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση το μπαλάκι στους Δημάρχους της Κρήτης. Κι οι
Δήμαρχοι της Κρήτης από την πλευρά τους πετάνε το μπαλάκι στην κυβέρνηση, μη
συμφωνώντας σε 2 ή 3 Φορείς Διαχείρισης (άλλοι λένε το ένα κι άλλοι το άλλο),
ένας εκ των οποίων να είναι η Διαδημοτική Επιχείρηση Διαχείρισης Απορριμμάτων
(ΔΕΔΙΣΑ) των Χανίων.
Εάν
λοιπόν μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2019 δεν υπάρξει συμφωνία των Δημάρχων της
Κρήτης, τότε θα φτάσουμε στη συνέχεια στη συγχώνευση της ΔΕΔΙΣΑ σε έναν ενιαίο
Φορέα Διαχείρισης Απορριμμάτων με τους υπόλοιπους αντίστοιχους Φορείς της
Κρήτης.
Αυτό
το ορατό πλέον ενδεχόμενο θα σημάνει πολλά βήματα πίσω για την υπόθεση της
Ανακύκλωσης και της διαχείρισης των απορριμμάτων γενικότερα στα Χανιά. Στα
Χανιά, ζήσαμε την εμπειρία της ανεξέλεγκτης καύσης απορριμμάτων στη χαράδρα του
Κουρουπητού για την οποία φτάσαμε να πληρώνουμε πρόστιμα εκατομμυρίων μετά από
δικαστική καταδίκη. Στις συνέπειες συμπεριλαμβάνονταν οι διοξίνες από την καύση
πλαστικών με επιπτώσεις στην υγεία και ο διεθνής διασυρμός των Χανίων, της
Κρήτης και της Ελλάδας. Κι όλα αυτά εξαιτίας της ασυνεννοησίας της τότε
πολιτικής ηγεσίας των Χανίων και της άρνησής τους επί χρόνια να αποδεχθούν την
πρόταση που έκανε από τη δεκαετία του 1980 η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων για
υιοθέτηση της ανακύκλωσης. Όταν τελικά από το 1991 η Τοπική και Νομαρχιακή
Αυτοδιοίκηση των Χανίων μπήκε στην κατεύθυνση της ανακύκλωσης στη διαχείριση
των απορριμμάτων, γλιτώσαμε τα πρόστιμα και την ανεξέλεγκτη καύση των
απορριμμάτων στη χαράδρα του Κουρουπητού και σταμάτησε ο διεθνής διασυρμός των
Χανίων και της χώρας. Δεν υιοθέτησαν βέβαια την πρότασή μας για ανακύκλωση στην
πηγή και μικρό εργοστάσιο παραγωγής ανακυκλωμένου χαρτιού, επιλέγοντας ένα
μεγάλο εργοστάσιο διαλογής απορριμμάτων και αποστολής των ανακυκλώσιμων στην
Αθήνα κι αλλού για ανακύκλωση. Οδηγήθηκαν όμως σιγά - σιγά στην κομποστοποίηση
και στην ανακύκλωση στην πηγή στην Παλιά Πόλη των Χανίων πρωτοπορώντας στην
Ελλάδα.
Στην
υπόλοιπη Κρήτη υπάρχουν αρκετές περιοχές που βρίσκονται ακόμη στην εποχή της
απλής ταφής των απορριμμάτων και μόλις αρχίζουν να συζητάνε για την Ανακύκλωση,
τη Μείωση και την Επαναχρησιμοποίηση.
Η συγχώνευση της ΔΕΔΙΣΑ μέσα σε έναν ενιαίο
Φορέα Διαχείρισης Απορριμμάτων της Κρήτης δε σημαίνει απλά μεταφορά έδρας,
χώρου λήψης αποφάσεων και διαχείρισης κονδυλίων. Σημαίνει πολλά βήματα πίσω για
την Ανακύκλωση και τη διαχείριση των Απορριμμάτων στα Χανιά. Και παράλληλα,
διευκολύνει τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που διεκδικούν την ιδιωτικοποίηση
της διαχείρισης των απορριμμάτων και την προώθηση της καύσης των απορριμμάτων,
αποκομίζοντας κέρδη από τα δημόσια κονδύλια και αφήνοντας στους πολίτες καρκινογόνες
διοξίνες στον αέρα, τη γη και το νερό.
Ας
πάψουν λοιπόν Δήμαρχοι και κυβέρνηση να παίζουν τον Άννα και τον Καϊάφα με την
υπόθεση της Ανακύκλωσης στα Χανιά και την Κρήτη. Αν υπάρξει ένας Φορέας
Διαχείρισης Απορριμμάτων στην Κρήτη και κατάργηση της ΔΕΔΙΣΑ θα φταίνε όλοι τους εξίσου, κυβέρνηση και
Δήμοι. Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι τα βαποράκια της καύσης απορριμμάτων και
της ιδιωτικοποίησης. Χαμένη θα είναι η Ανακύκλωση, η διαχείριση των
απορριμμάτων, η δημόσια οικονομία και η δημόσια υγεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου