 |
| Νεκρή φώκια στην Κίσαμο - Φωτογραφία Ιωάννης Παπαδάκης |
Το να βγαίνουν νεκρά δελφίνια και φώκιες στις ακτές μας δεν είναι κάτι συνηθισμένο για τα Χανιά. Τα τελευταία αυτά γεγονότα με τα νεκρά δελφίνια στο Σταυρό και τη φώκια στην Κίσαμο, έρχονται σαν προειδοποίηση ότι κάτι πάει στραβά.
Δεν είναι μόνο τα πλαστικά που καταλήγουν στη θάλασσα και σε λίγο θα είναι περισσότερα από τα ψάρια. Πολλά θαλάσσια ζώα τα μπερδεύουν με μέδουσες και τα τρώνε και φτάνουν να πεθάνουν από την πείνα με το στομάχι γεμάτο πλαστικά. Έχουν βρεθεί πλαστικά στο στομάχι πχ νεκρών φαλαινών. Να τονίσουμε εδώ ότι πολλά από αυτά τα πλαστικά καταλήγουν μέσα από την τροφική αλυσίδα στο πιάτο μας και στο δικό μας στομάχι: Το ψάρι τρώει το πλαστικό που έχει γίνει μικρά κομμάτια στη θάλασσα, εμείς τρώμε το ψάρι και το πλαστικό καταλήγει στο δικό μας στομάχι.
Είναι και η καταστροφή των βιοτόπων πολλών θαλάσσιων ειδών. Η φώκια για παράδειγμα ζει και αναπαράγεται στη στεριά, σε σπηλιές κοντά στη θάλασσα. Και δεν τη λένε εδώ στην Ελλάδα Monachus monachus (το είδος που απαντάται στη Μεσόγειο κι ο μισός πληθυσμός του είναι στις ελληνικές θάλασσες), επειδή είναι μοναχική, αλλά επειδή μοιάζει με μοναχό καθολικό που φορά κουκούλα. Απομακρύνθηκε τόσο από τον άνθρωπο εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η τουριστική ανάπτυξη. Στις ακτές των Χανίων δίνεται τα τελευταία χρόνια μια μεγάλη μάχη ενάντια στον υπερτουρισμό, στην τσιμεντοποίηση ακτών με ξενοδοχεία και σχέδια για τουριστικά χωριά και στη κατάληψη όλων των ελεύθερων χώρων για εμπορικές χρήσεις, με συνέπειες τόσο στην ελεύθερη πρόσβαση όλων μας στις ακτές όσο και στη βιοποικιλότητα, τα ζώα και τα φυτά της ακτής.
Αλλά και στην ίδια τη θάλασσα, απόβλητα, ατυχήματα με πετρελαιοκηλίδες, στρατιωτικές ασκήσεις, έρευνες κι εξορύξεις υδρογοναθράκων απειλούν τη θαλάσσια ζωή, φάλαινες, δελφίνια, φώκιες και θαλάσσιες χελώνες.
Μια συμμαχία 69 περιβαλλοντικών οργανώσεων (ανάμεσά τους και η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων) αγωνίζεται για την μετατροπή σε θαλάσσιο Πάρκο της Ελληνικής Τάφρου, μιας περιοχής από το Ιόνιο, τα δυτικά και νότια της Κρήτης μέχρι τη Ρόδο, όπου απαντάται μια θαυμαστή βιοποικιλότητα, φάλαινες, 4 είδη δελφινιών, 3 είδη θαλάσσιων χελωνών κοκ. Η Μεσόγειος Θάλασσα έχει αναγνωριστεί ως μία από τις 25 σημαντικότερες εστίες βιοποικιλότητας της Γης, καθώς σε μια περιοχή που αντιστοιχεί μόλις στο 1% της έκτασης των θαλασσών της γης εντοπίζεται μεταξύ 4% και 18% όλων των καταγεγραμμένων ανά τον κόσμο θαλάσσιων ειδών.
Είναι καιρός λοιπόν να πάρουμε σοβαρά το μήνυμα που μας έρχεται από τη θάλασσα, να προστατέψουμε τη θαλάσσια ζωή και τις ακτές.
Οικολογική
Πρωτοβουλία Χανίων
Πατήστε εδώ για να ακούσετε συνέντευξη στην ΕΡΑ Χανίων με την Κατερίνα Πολύζου γι' αυτό το θέμα
Μέλη της
Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων βρέθηκαν γι΄ άλλη μία φορά στον ελεύθερο
δημόσιο χώρο – πνεύμονα πρασίνου και αναψυχής των Αγίων Αποστόλων την ημέρα της
Καθαράς Δευτέρας, ένα νέο «έθιμο» που καθιερώθηκε από την εποχή των
κινητοποιήσεων της Επιτροπής Αγώνα Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων
στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ήταν η μεγαλειώδης και πολύχρονη
κινητοποίηση της Επιτροπής Αγώνα Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων κι
οι χιλιάδες πολίτες που συμμετείχαν και με τις 11.500 υπογραφές, που απέτρεψαν
τα σχέδια για τσιμεντοποίηση και ιδιωτικοποίηση με ιδιωτικές πλαζ ή με
εισιτήριο, ανέγερση ξενοδοχείου και συνεδριακού κέντρου σε δασικό και
αρχαιολογικό χώρο, όπως η εκστρατεία προστασίας ανέδειξε. Έμεινε έτσι από τότε
κληρονομιά στις επόμενες γενιές ένας ελεύθερος, χωρίς εισιτήρια χώρος πρασίνου,
άθλησης και αναψυχής, χωρίς εισιτήρια (όπως σχεδίαζαν) για ντόπιους κι
επισκέπτες.
Εκφράζουμε
γι’ άλλη μια φορά την έντονη ανησυχία που προκαλούν τα σχέδια της δημοτικής
αρχής των Χανίων για δημιουργία θεάτρου 1.700 θέσεων στο χώρο πρασίνου των
Αγίων Αποστόλων. Ο πνεύμονας πρασίνου που με τόσο κόπο και μετά από χρόνια
έσωσαν οι χιλιάδες Χανιώτες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις της Επιτροπής Αγώνα
Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων, απειλείται γι’ άλλη μια φορά με
τσιμεντοποίηση, απώλεια πρασίνου και κυκλοφοριακή συμφόρηση και χάος από τα
επιπλέον 500-600 ΙΧ που οι ίδιοι οι μελετητές προβλέπουν λόγω θεάτρου, σε ένα
χώρο που ήδη είναι γεμάτος από χιλιάδες ντόπιους κι επισκέπτες που βρίσκονται
εκεί για κολύμπι, αναψυχή και άθληση. Οι ίδιοι οι μελετητές του Δήμου αναφέρουν
ότι η ιδεατή λύση θα ήταν να μην προστεθεί άλλη λειτουργία στο χώρο των Αγίων
Αποστόλων.
Τότε, στο
μακρινό 1998, όταν ξεκινούσε η εκστρατεία σωτηρίας, η δημόσια έκταση πρασίνου
των Αγίων Αποστόλων να απειλούνταν από τα σχέδια ιδιωτικοποίησης και
τσιμεντοποίησης με τη δημιουργία ξενοδοχείου και συνεδριακού κέντρου για 2.000
άτομα, ιδιωτικές πλαζ και παραλίες με εισιτήριο μόνο για τους έχοντες.
Σήμερα, με
τα σχέδια δημιουργίας θεάτρου τουλάχιστον 1.700 θέσεων στο χώρο πρασίνου των
Αγίων Αποστόλων, ξεπροβάλλει μια νέα απειλή τσιμεντοποίησης και απώλειας
πολύτιμου πρασίνου για την υγεία μας και την πόλη.
Γιατί ένα θέατρο – χώρος συναυλιών κι εκδηλώσεων
1.700 τουλάχιστον θέσεων πηγαίνει πακέτο με:
·
Στεγασμένους χώρους για καμαρίνια.
·
Χώρους αποθήκευσης σκηνικών.
·
Άλλους βοηθητικούς κλειστούς χώρους.
·
Θέσεις στάθμευσης τουλάχιστον 1.000 αυτοκινήτων,
που θα προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες στην περιοχή (γιατί δεν πιστεύουμε κανείς από τη δημοτική αρχή
να προτείνει, όταν θα υπάρχουν συναυλίες ή θεατρικά, να μην πηγαίνει κανείς για
μπάνιο, να μην πηγαίνουν οι γονείς τα παιδιά τους στην παιδική χαρά, να μην
πηγαίνουν στην περιοχή όσοι /ες αθλούνται κοκ).
Όπως
καταλαβαίνει κανείς από τα παραπάνω, η δημιουργία θεάτρου με όλα τα απαραίτητα
για τη λειτουργία του έργα λειτουργεί ανταγωνιστικά στις ήδη υπάρχουσες χρήσεις
της περιοχής, του χώρου πρασίνου που με τόσο κόπο και με 15 χρόνια εκστρατείας
έχει διασφαλίσει η πόλη:
Ας αφήσουν στην ησυχία του το χώρο πρασίνου,
αναψυχής και κολύμβησης που με τόσο κόπο εξασφαλίσαμε. Ας μην του προσθέσουν
τσιμέντα, απώλεια πρασίνου και χιλιάδες επιπλέον ΙΧ που θα ψάχνουν καθημερινά
χώρο στάθμευσης για να πάνε στο θέατρο ή τη συναυλία.
Ας φροντίσουν να αποκατασταθεί η ξύλινη περίφραξη
γύρα από το δασάκι και να σταματήσει η κυκλοφορία ΙΧ πάνω στα ακρωτήρια και
μέσα στο δάσος που δεν είναι επικίνδυνη μόνο για τα δέντρα αλλά και για τους
ανθρώπους, τα παιδιά που μπορεί να βρίσκονται αμέριμνοι εκεί.
Ας βρεθεί
άλλος χώρος για να δημιουργηθεί ένα ανοιχτό θέατρο, χωρίς αυτό να είναι σε
βάρος ενός μοναδικού χώρου πρασίνου που τόσο έχουμε ανάγκη.
 |
| 19 Ιανουαρίου 2025 |
Ø Καμπανάκι κινδύνου για
τη θαλάσσια ζωή:
Δελφίνια και φάλαινες επηρεάζονται αρνητικά όχι μόνο από τη μόλυνση των
θαλασσών, αλλά επιπλέον χάνουν τον προσανατολισμό τους από σόναρ υποβρυχίων και
ηχοβολιστικές έρευνες για υδρογονάνθρακες κοκ. Υπάρχουν 250.000 καταγεγραμμένα θαλάσσια είδη και πολλά από αυτά δεν έχουν
ακόμη ανακαλυφθεί, οπότε μπορεί να είναι και εκατομμύρια, σύμφωνα
με τον ευρωπαϊκό οργανισμό Copernicus. Πάνω από 3 δισεκατομμύρια
άνθρωποι εξαρτώνται για την επιβίωσή τους από τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, σύμφωνα
με το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.
 |
| 11 Φεβρουαρίου 2025 |
Ø Καμπανάκι κινδύνου για
τις ακτές: Οι ακτές κινδυνεύουν
από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, όπως
αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και
μόνο η οικονομική αξία (γι’ αυτούς που όλα τα υπολογίζουν με χρήματα το λέμε)
των περιουσιακών στοιχείων που είναι σε απόσταση 500 μέτρων από τις θάλασσες
της Ευρώπης κυμαίνεται από 500 δισεκατομμύρια έως 1 τρισεκατομμύριο! Στην
Ελλάδα οι ακτές απειλούνται κι από επιχειρηματικά
σχέδια όπως στην προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000 στη φημισμένη
παραλία Φαλάσαρνα αλλά και από έργα όπως το αντλιοστάσιο ανεπεξέργαστων
λυμάτων του Δήμου Χανίων στην παραλία της Παχιάς Άμμου, δίπλα ακριβώς από
την ακτή, σε απόσταση λίγων μέτρων από περιοχή φωλιάσματος θαλάσσιων χελωνών
και παραλία κολύμβησης για ντόπιους κι επισκέπτες.
 |
| 11 Φεβρουαρίου 2025 |
Τα τρία δελφίνια που εκβράστηκαν νεκρά στην παραλία
της Παχιάς Άμμου στο Σταυρό Ακρωτηρίου είναι ένα τριπλό καμπανάκι κινδύνου¨
·
για
το Δήμο Χανίων και για τη διαχείριση των ακτών,
·
για
την κυβέρνηση και τα σχέδιά της που απειλούν θάλασσες, ακτές, θαλάσσια ζωή
·
και
για όλους εμάς τους πολίτες που ζούμε σε άμεση συνάρτηση και αλληλεξάρτηση με
τη θάλασσα!
 |
| Εικόνα από κινητοποίηση στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων |
Εκφράζουμε γι’ άλλη μια φορά την έντονη ανησυχία που προκαλούν τα σχέδια της δημοτικής αρχής των Χανίων για δημιουργία θεάτρου 1.700 θέσεων στο χώρο πρασίνου των Αγίων Αποστόλων. Ο πνεύμονας πρασίνου που με τόσο κόπο και μετά από χρόνια έσωσαν οι χιλιάδες Χανιώτες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις της Επιτροπής Αγώνα Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων, απειλείται γι’ άλλη μια φορά με τσιμεντοποίηση, απώλεια πρασίνου και κυκλοφοριακή συμφόρηση και χάος από τα επιπλέον 500-600 ΙΧ που οι ίδιοι οι μελετητές προβλέπουν λόγω θεάτρου, σε ένα χώρο που ήδη είναι γεμάτος από χιλιάδες ντόπιους κι επισκέπτες που βρίσκονται εκεί για κολύμπι, αναψυχή και άθληση. Οι ίδιοι οι μελετητές του Δήμου αναφέρουν ότι η ιδεατή λύση θα ήταν να μην προστεθεί άλλη λειτουργία στο χώρο των Αγίων Αποστόλων.
Τότε, στο μακρινό 1998, όταν ξεκινούσε η εκστρατεία
σωτηρίας, η δημόσια έκταση πρασίνου των Αγίων Αποστόλων να απειλούνταν από τα
σχέδια ιδιωτικοποίησης και τσιμεντοποίησης με τη δημιουργία ξενοδοχείου και
συνεδριακού κέντρου για 2.000 άτομα, ιδιωτικές πλαζ και παραλίες με εισιτήριο
μόνο για τους έχοντες.
Σήμερα, με τα σχέδια δημιουργίας θεάτρου
τουλάχιστον 1.700 θέσεων στο χώρο πρασίνου των Αγίων Αποστόλων, ξεπροβάλλει μια
νέα απειλή τσιμεντοποίησης και απώλειας πολύτιμου πρασίνου για την υγεία μας
και την πόλη.
Γιατί ένα
θέατρο – χώρος συναυλιών κι εκδηλώσεων 1.700 τουλάχιστον θέσεων πηγαίνει πακέτο
με:
·
Στεγασμένους χώρους για καμαρίνια.
·
Χώρους αποθήκευσης σκηνικών.
·
Άλλους βοηθητικούς κλειστούς χώρους.
·
Θέσεις στάθμευσης τουλάχιστον 1.000 αυτοκινήτων, που θα προστεθούν στις
ήδη υπάρχουσες στην περιοχή
(γιατί δεν πιστεύουμε κανείς από τη δημοτική αρχή να προτείνει, όταν θα
υπάρχουν συναυλίες ή θεατρικά, να μην πηγαίνει κανείς για μπάνιο, να μην
πηγαίνουν οι γονείς τα παιδιά τους στην παιδική χαρά, να μην πηγαίνουν στην
περιοχή όσοι /ες αθλούνται κοκ).
Όπως καταλαβαίνει κανείς από τα παραπάνω, η
δημιουργία θεάτρου με όλα τα απαραίτητα για τη λειτουργία του έργα λειτουργεί
ανταγωνιστικά στις ήδη υπάρχουσες χρήσεις της περιοχής, του χώρου πρασίνου που
με τόσο κόπο και με 15 χρόνια εκστρατείας έχει διασφαλίσει η πόλη:
Ας
αφήσουν στην ησυχία του το χώρο πρασίνου, αναψυχής και κολύμβησης που με τόσο
κόπο εξασφαλίσαμε. Ας μην του προσθέσουν τσιμέντα, απώλεια πρασίνου και
χιλιάδες επιπλέον ΙΧ που θα ψάχνουν καθημερινά χώρο στάθμευσης για να πάνε στο
θέατρο ή τη συναυλία.
Ας
φροντίσουν να αποκατασταθεί η ξύλινη περίφραξη γύρα από το δασάκι και να
σταματήσει η κυκλοφορία ΙΧ πάνω στα ακρωτήρια και μέσα στο δάσος που δεν είναι επικίνδυνη μόνο για τα δέντρα αλλά και για τους
ανθρώπους, τα παιδιά που μπορεί να βρίσκονται αμέριμνοι εκεί.
Ας βρεθεί άλλος χώρος για να δημιουργηθεί ένα
ανοιχτό θέατρο, χωρίς αυτό να είναι σε βάρος ενός μοναδικού χώρου πρασίνου που
τόσο έχουμε ανάγκη.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί τη βάση της τοποθέτησης της Προέδρου του ΔΣ της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων Ρούλας Καστρινάκη στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων στις 12 Δεκεμβρίου 2025 σχετικά με το θέμα αυτό.
ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα…
Για πρώτη φορά φέτος, ο πλανήτης ξεπέρασε τη θερμοκρασία
+1,5°C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, στόχο που έθεσε 9 χρόνια πριν
η Συμφωνία του Παρισιού για το 2100. Το κλίμα καταρρέει πιο γρήγορα και από τις
πιο απαισιόδοξες προβλέψεις.
Το Παρίσι θα αντικαταστήσει 60.000 θέσεις στάθμευσης με
δέντρα έως το 2.030 με στόχο να δημιουργηθεί μια «αστική όαση» για την
καταπολέμηση της υπερβολικής ζέστης.
Στα Χανιά, αντιθέτως η δημοτική αρχή προτίθεται να φυτέψει άμεσα,
αυθαίρετα και ‘’προσωρινά’’ 250 θέσεις πάρκιγκ αντί των δέντρων του πολλά υποσχόμενου πάρκου που τώρα και δύο
δεκαετίες η χανιώτικη κοινωνία διεκδικεί να δημιουργήσει στο χώρο του πρώην
στρατοπέδου Μαρκοπούλου. Με τον τρόπο
αυτό βεβιασμένα, εκτός πολεοδομικού σχεδιασμού, δίχως μελέτη περιβαλλοντικών
επιπτώσεων και τις απαραίτητες άδειες προσπαθεί να δώσει μια κάποια λύση στην
προβληματική κυκλοφορία των αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης των Χανίων.
Κάποιες φορές για μια πόλη είναι προτιμότερο η δημοτική
αρχή να μην αφήσει έργο πίσω της παρά να υποθηκεύσει την υγεία και την ευημερία
των κατοίκων’ για δεκαετίες με την ‘’προσωρινή’’ μικροπολιτική της.
Το μέλλον του χώρου
του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου είναι ένα από τα σημαντικότερα διακυβεύματα
και από τους πιο κρίσιμους κοινωνικούς αγώνες για τον δημόσιο χώρο, το
περιβάλλον και την ποιότητα ζωής στα Χανιά. Η ανάγκη για δέντρα, δροσιά,
οξυγόνο, ελεύθερο χώρο γίνεται περισσότερο επιτακτική όσο επιδεινώνεται η
κλιματική κρίση.
Αν δεν υπάρξουν πρωτοβουλίες και η απαραίτητη
πολιτική βούληση, για να προχωρήσει άμεσα η δημιουργία του Μητροπολιτικού
Πάρκου στα Χανιά, τότε θα μιλάμε για ακόμη μια χαμένη ευκαιρία για την πόλη και
τους κατοίκους της. Θα μιλάμε για μια χαμένη ευκαιρία σε σχέση με την
προσπάθεια μετριασμού και αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης
Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων
