Δέκα σημεία στη διαβούλευση για την καύση απορριμμάτων

Η κυβέρνηση (Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας) απευθύνει πρόσκληση προς «το ενδιαφερόμενο κοινό και φορείς να διατυπώσουν εγγράφως και σε κάθε περίπτωση επαρκώς τεκμηριωμένα τις απόψεις τους επί της σχετικής Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ)» για τα 6 σχεδιαζόμενα εργοστάσια «ενεργειακής αξιοποίησης» (καύσης) απορριμμάτων, εκ των οποίων ένα θα είναι στην Κρήτη στο Ηράκλειο και θα καλύπτει και το Νότιο Αιγαίο.

                Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων επισημαίνει τα παρακάτω:

1.        Το θέμα του χρόνου διαβούλευσης: Η διαβούλευση γίνεται τον μήνα Αύγουστο, μήνα διακοπών, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το στόχο οποιασδήποτε διαβούλευσης που (θα έπρεπε να) είναι η αυξημένη συμμετοχή των πολιτών.

2.        Το ζήτημα του τρόπου διαβούλευσης: Η διαβούλευση γίνεται μόνο εγγράφως και ταχυδρομικά ή με ηλεκτρονικό μήνυμα, κάτι που περιορίζει καθοριστικά τη διαφάνεια, καθώς έτσι κανείς δεν θα ξέρει ποιοι και πόσοι συμμετείχαν στη διαβούλευση και βασιζόμαστε μόνο σε ό,τι μας πουν αυτοί που προκήρυξαν τη διαβούλευση. Επίσης κανείς δε θα μπορεί να δει τι είπαν άλλοι πολίτες και φορείς στη διαβούλευση, πάλι βασιζόμαστε σε ό,τι μας πουν αυτοί που προκήρυξαν τη διαβούλευση. Αυτά εγείρουν σοβαρά ερωτηματικά διαφάνειας.

3.        Η κυβέρνηση αγνοεί τον τοπικό σχεδιασμό: Στην Κρήτη, η απόφαση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και των τοπικών φορέων είναι η διαχείριση των απορριμμάτων να γίνεται με βάση το τρίπτυχο Μείωση – Επαναχρησιμοποίηση – Ανακύκλωση κι έχει απορριφθεί η ιδέα της καύσης απορριμμάτων. Πώς αγνοούν τον τοπικό σχεδιασμό που προέκυψε μετά από πολύχρονη δημοκρατική συζήτηση στην Κρήτη;

4.        Η είσοδος ιδιωτών στη διαχείριση των απορριμμάτων της Κρήτης με εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων μειώνει τη διαφάνεια και το δημόσιο έλεγχο, ενώ αναμένεται να πολλαπλασιάσει το κόστος για το δημόσιο και τους πολίτες.

5.        Η «ενεργειακή αξιοποίηση» (καύση απορριμμάτων) παράγει καρκινογόνες διοξίνες που θα αναπνέουν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής. Ποιος ανύπαρκτος ή υποστελεχωμένος ελεγκτικός μηχανισμός θα ελέγχει αν τηρούνται οι κανονισμοί ασφαλείας;

6.        Η καύση απορριμμάτων παράγει τοξική τέφρα, διότι τα σκουπίδια δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Τι θα γίνεται αυτή η τοξική τέφρα; Θα θάβεται πού και με ποια μέτρα ασφαλείας για να μην επηρεάζει τον υδροφόρο ορίζοντα και τις αγροτικές καλλιέργειες; Θα εξάγεται μήπως στην Αφρική στα πλαίσια της συνέχισης της αποικιοκρατίας; Επιθυμούμε να υπάρχουν «θυσιασμένες ζώνες» όπου γη, νερό και αέρας θα είναι μολυσμένα;

7.        Η καύση απορριμμάτων («ενεργειακή αξιοποίηση») είναι ανταγωνιστική στην ανακύκλωση, μείωση και επαναχρησιμοποίηση απορριμμάτων: Τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων ζητάνε όσο περισσότερα σκουπίδια γίνεται, για να παράγουν περισσότερη ενέργεια και να βγάζουν περισσότερα κέρδη οι ιδιώτες. Άρα ουσιαστικά εγκαταλείπεται η μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση.

8.        Η καύση απορριμμάτων («ενεργειακή αξιοποίηση») θα κοστίσει πολλαπλάσια για το δημόσιο και τους πολίτες: Οι ιδιώτες που θα αναλάβουν το εργοστάσιο θα χρηματοδοτηθούν με δημόσια κονδύλια για τη δημιουργία του εργοστασίου, θα λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις για τη λειτουργία του, θα παίρνουν χρήματα από τα δημοτικά τέλη και θα παίρνουν και χρήματα από την ενέργεια που θα πουλάνε. Τουλάχιστον 4 διαφορετικές πηγές δημόσιας χρηματοδότησης προς τους ιδιώτες, σε βάρος των πολιτών, της οικονομίας κι εν τέλει και της δημόσιας υγείας.

9.        Η προοπτική της καύσης καλλιεργεί στους πολίτες μια λογική ανευθυνότητας, ότι «δε χρειάζεται να κάνουν τίποτα οι ίδιοι, κάποιος άλλος θα αναλάβει το πρόβλημα». Έρχεται σε αντίθεση με τη λογική του ενεργού, υπεύθυνου πολίτη, της συμμετοχής των πολιτών στην επίλυση των προβλημάτων. Εκχωρούν την επίλυση του προβλήματος σε «ειδικούς», με συνέπεια να είμαστε στο μέλλον στο έλεός τους (των «ειδικών» και των ιδιωτών) σε σοβαρά ζητήματα που έχουν να  κάνουν με τη δημόσια υγεία, την οικονομία και την προστασία της φύσης.

10.     Η εγκατάλειψη της μείωσης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης θα πολλαπλασιάσει τα έξοδα μεταφοράς των σκουπιδιών, άρα και το κόστος διαχείρισης αλλά και το κόστος συλλογής τους από παραλίες, δάση, πόλεις. Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης προβλέπει μεταφορά σκουπιδιών από το Νότιο Αιγαίο και την Κρήτη στο εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων στο Ηράκλειο. Αυτό πολλαπλασιάζει το κόστος τόσο της αποκομιδής όσο και το κόστος μεταφοράς τους σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, για να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία και η προστασία του περιβάλλοντος αλλά και για να εξοικονομηθούν πόροι καλούμε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την ιδέα της καύσης των απορριμμάτων και να προωθήσει ενεργά τη Μείωση, Επαναχρησιμοποίηση, Κομποστοποίηση και Ανακύκλωση των Απορριμμάτων, κατά το παράδειγμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στα Χανιά.

 

Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

Δείτε σχετικά:

§  :Πρόσκληση προς «το ενδιαφερόμενο κοινό και φορείς να διατυπώσουν εγγράφως και σε κάθε περίπτωση επαρκώς τεκμηριωμένα τις απόψεις τους επί της σχετικής Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ)

§  ΣΜΠΕ για τα 6 σχεδιαζόμενα εργοστάσια «ενεργειακής αξιοποίησης»

§  Αντίδραση Περιφέρειας Κρήτης και Δήμου Ηρακλείου:  https://www.neakriti.gr/kriti/irakleio/2132004_meta-tin-perifereia-kritis-den-epithymei-tin-kaysi-aporrimmaton-kai-o-dimos

§  Για την τοξική τέφρα και το πού καταλήγει: Κλαπ Αλεξάντερ, Ο πόλεμος των σκουπιδιών: ανταποκρίσεις από τις παγκόσμιες χωματερές, εκδόσεις Δώμα, Αθήνα 2025

§  Για τις διοξίνες ακόμη και στο έδαφος στη Λωζάννη από εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων: https://gr.euronews.com/green/2021/10/17/gemato-dioksines-efagos-lwzani-elvetia

§  Τι είναι οι διοξίνες και πόσο επικίνδυνες είναι σε ρεπορτάζ της Deutsche Welle

§  Για τη σύνδεση των διοξινών με τον καρκίνο σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:52001DC0593

§  Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) για τις διοξίνες: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/dioxins-and-their-effects-on-human-health

ΕΧΑΣΑΝ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

Λίμνη Αγυιάς 10 Αυγούστου 2025

Δήμος, Περιφέρεια και κυβέρνηση έχασαν το Στοίχημα της Οικολογίας, όπως αποδεικνύει περίτρανα και τραγικά η σημερινή εικόνα της λίμνης Αγυιάς στα Χανιά. Αψευδής μάρτυρας οι δυο φωτογραφίες της λίμνης, η μία προχθές 10 Αυγούστου 2025 και η άλλη 30 Μαρτίου του 2025, ούτε 5 μήνες πριν. Ελάχιστο νερό έχει απομείνει σε διάφορα σημεία, νησίδες ξηράς έχουν κάνει την εμφάνισή τους και τα εναπομένοντα πουλιά ψάχνουν απεγνωσμένα για νερό. Εικόνα ενός μέλλοντος και για μας τους ανθρώπους, αν δε ληφθούν μέτρα για την κλιματική κρίση και την εξοικονόμηση νερού.

 

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση στη λίμνη Αγυιάς, Δήμος, Περιφέρεια και κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζουν, παρότι με βάση την ελληνική κι ευρωπαϊκή νομοθεσία οφείλουν να προστατεύουν τη λίμνη Αγυιάς όπως κι όλες τις περιοχές του Δικτύου NATURA 2000. Εδώ και μια βδομάδα που δημοσιοποιήθηκε αυτή η κατάσταση στη λίμνη Αγυιάς, δεν διαπιστώνεται η παραμικρή κινητικότητα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Παρά την κλιματική κρίση και τους αλλεπάλληλους καύσωνες, το δικό τους αυτί δεν ιδρώνει.

Λίμνη Αγυιάς 30 Μαρτίου 2025

 

Κι αν σήμερα εγκαταλείπουν στη μαύρη μοίρα της (κατόπι ανθρωπίνων ενεργειών) τη λίμνη, μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι το ίδιο θα κάνουν αύριο και με τους αγρότες, τους φτωχούς κι όλους τους πολίτες: Θα τους (μας) αφήσουν στο έλεος της κλιματικής κρίσης, της λειψυδρίας και των ιδιωτικών εταιρειών στις οποίες επιδιώκουν να παραχωρήσουν το νερό.

 

Αρνούμενοι να πάρουν το παραμικρό μέτρο εξοικονόμησης νερού στη γεωργία (οπου καταναλώνεται το 80% του πόσιμου νερού) και στο μαζικό (υπερ)τουρισμό προωθώντας γήπεδα γκολφ. που καθένα τους καταναλώνει όσο νερό χρειάζεται μια πόλη 11.000 κατοίκων και τουριστικά χωριά με ατομικές πισίνες, μάς δείχνουν το μέλλον που σχεδιάζουν για μας. Χωρίς νερό να πιούμε με τις πισίνες των τουριστικών χωριών γεμάτες.

 

Η σημερινή εικόνα της λίμνης Αγυιάς, η καταστροφή, δημιουργήθηκε κατόπιν ενεργειών και παραλείψεων τους. Δεν έχει περάσει ούτε ενάμισης μήνας από τη συζήτηση για το Στοίχημα της Οικολογίας στο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων και τα έργα τους αποδεικνύουν ότι έχασαν το Στοίχημα της Οικολογίας.

ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΑΓΥΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ

Εικόνα αρχείου από αντίστοιχο φαινόμενο το 2014

Οι αποκαρδιωτικές εικόνες της λίμνης της Αγυιάς χωρίς νερό δεν είναι απλά ένα πλήγμα για τη βιοποικιλότητα, την πανίδα και τη χλωρίδα του υγρότοπου αυτού που (θα έπρεπε να) προστατεύεται με βάση την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, μιας και ανήκει στο δίκτυο των τελευταίων ευρωπαϊκών Οικοτόπων NATURA 2000. Είναι ταυτόχρονα εικόνες ενός ζοφερού μέλλοντος και για μας τους ανθρώπους, τους κατοίκους των Χανίων και της Κρήτης, ενός δυστοπικού μέλλοντος με λειψυδρία εξαιτίας της κλιματικής κρίσης και της κατασπατάλησης του νερού στη συμβατική γεωργία και στον μαζικό (υπερ)τουρισμό. Επείγει η δημιουργία Φορέα Διαχείρισης στη λίμνη Αγυιάς, μέτρα εξοικονόμησης νερού στη γεωργία και στον τουρισμό και συνολική αλλαγή πορείας.

            Η λίμνη της Αγυιάς είναι ο σημαντικότερος ίσως υγρότοπος της Κρήτης (αν και μικρότερη από τη λίμνη Κουρνά), Αποτελεί καταφύγιο μεταναστευτικών πουλιών που σταματάνε εκεί στο μεγάλο ταξίδι τους από την Ευρώπη προς την Αφρική για να ξεχειμωνιάσουν και αντίστροφα στην επιστροφή τους την άνοιξη από την Αφρική στην Ευρώπη. Έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 είδη πουλιών κάποια ενδημικά αλλά και σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση. Είναι σημαντική η προστασία της για τη φυσική της αξία αλλά και για μας τους ανθρώπους, μιας και αποτελεί τα τελευταία χρόνια χώρο αναψυχής για πολλούς Χανιώτες κι επισκέπτες. Η δημιουργία Φορέα Διαχείρισης της λίμνης Αγυιάς (όπως προτείνουμε εδώ και 30 χρόνια εις ώτα μη ακουόντων) με συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης και περιβαλλοντικών οργανώσεων μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην προστασία της και στην πρόληψη παρόμοιων καταστάσεων στο μέλλον.

            Με δεδομένη την κλιματική κρίση, τον πολλαπλασιασμό των καυσώνων και την αύξηση της θερμοκρασίας θα πρέπει να υπάρξει επείγουσα παρέμβαση σε δυο τομείς όπου υπάρχει κατασπατάληση του νερού:

·         Στη συμβατική γεωργία, όπου καταναλώνεται το 80% του νερού στην Κρήτη, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς. Πρέπει να υπάρχουν προγράμματα ενημέρωσης και διαρκούς εκπαίδευσης των αγροτών για την εξοικονόμηση νερού, την επιλογή καλλιεργειών που δεν χρειάζονται πολύ νερό, τη στροφή σε μορφές βιώσιμης βιολογικής γεωργίας που δε ρυπαίνει ούτε τη φύση ούτε εμάς.

·         Στον μαζικό (υπερ) τουρισμό. Κάθε τουρίστας καταναλώνει 350 έως 850 λίτρα νερό τη μέρα, μια ποσότητα που θα μπορούσε να μειωθεί στο μισό, εάν κυβερνήσεις και οι ίδιοι έκαναν προσπάθεια εξοικονόμησης, σύμφωνα με το WWF. Παρά το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει, Δήμοι και κυβέρνηση επιμένουν στην καλλιέργεια του υπερτουρισμού, δημιουργώντας τρομακτικές πιέσεις στους φυσικούς πόρους, στις υποδομές και στις τοπικές κοινωνίες. Θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για εξοικονόμηση νερού στον τουρισμό, ανακύκλωση νερού σε ξενοδοχειακές μονάδες και να επανεξεταστούν μεγαλεπήβολα σχέδια για δημιουργία τουριστικών χωριών (πχ σε Φαλάσαρνα, Νοπήγια και αλλού) με χιλιάδες επιπλέον κλίνες και για δημιουργία γηπέδων γκολφ (ένα γήπεδο γκολφ 18 οπών απαιτεί νερό όσο μια πόλη 11.000 κατοίκων!) Θα σπαταλάμε νερό σε γήπεδα γκολφ και πισίνες για λίγους και θα έχουμε έλλειψη και διακοπές νερού για τους πολλούς;

Το νερό είναι πηγή ζωής και ανθρώπινο δικαίωμα, δημόσιο αγαθό για όλους και πρέπει να το προστατέψουμε από την κατασπατάληση και τα σχέδια ιδιωτικοποίησής του.

Η ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

 Πολλά παράξενα συμβαίνουν γράφονται και ακούγονται στην  χανιώτικη κοινωνία που έχουν σαν αποτέλεσμα να διχάζουν καμιά φορά την κοινή γνώμη, να δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις και οι πολίτες να μπερδεύονται μέσα σε ένα λαβύρινθο επιμέρους αντιθέσεων χάνοντας την εικόνα της βασικής αντίθεσης  κάθε φορά.

Ένα  θέμα τοπικό που αφορά στο Μαρκόπουλο αλλά με παγκόσμια εμβέλεια (όσον αφορά την  κλιματική κρίση και τις βιώσιμες πόλεις) είναι οι εσφαλμένες εντυπώσεις και ένα ανεκδιήγητο κουβάρι διαστρεβλωμένων ειδήσεων και σπασμωδικών κινήσεων με τριτοκοσμικό άρωμα και νεοφιλελεύθερο κυνισμό από την μεριά της Δημοτικής Αρχής, κουβάρι το οποίο καλούμαστε να μην ξεμπλέξουμε ποτέ, ώστε η κοινωνία μας να συνεχίσει να μην θίγει τα κακώς κείμενα. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του δηλαδή μέχρι τις επόμενες εκλογές.

                Το θέμα αφορά στα 55 στρέμματα του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου, τον  τελευταίο μεγάλο ελεύθερο δημόσιο χώρο της πόλης που βρίσκεται στον Άγιο Ιωάννη σε μια κεντρική γειτονιά των Χανίων,  και στις διαδοχικές προσπάθειες της σημερινής Δημοτικής αρχής  να χώσει βιαστικά και απεγνωσμένα ένα ακόμα παράνομο χώρο στάθμευσης - -με ό,τι προβλήματα προκύψουν- για να ψευτομπαλώσει, όπως νομίζει, την απαράδεκτη κατάσταση του κυκλοφοριακού μέσα στην πόλη. Στην προσπάθεια της αυτή  κατηγορεί, λοιδορεί και εμπαίζει τους Χανιώτες που αντιτίθενται, οι οποίοι με εικοσάχρονες διεκδικήσεις και τρεις αποφάσεις διαπαραταξιακών δημοτικών Συμβουλίων κατάφεραν  να ξεκινήσει η διαδικασία παραχώρησης του στρατοπέδου στην κοινωνία των Χανίων για να γίνει πάρκο, ελεύθερος δημόσιος χώρος, μια ανάσα ζωής και πολιτισμού σε μια πόλη που υπολείπεται 300 στρέμματα πρασίνου..

Έτσι λοιπόν ένα περίεργο ερώτημα υπόγεια και μυστήρια αρχίζει να τίθεται στην καλοπροαίρετη κοινωνία προερχόμενο έμμεσα από τους τοπικούς άρχοντες. Προσωρινό Πάρκο και προσωρινό Παρκινγκ στο πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου; Προσωρινό παρκινγκ και μελλοντικό Πάρκο, «το καλύτερο της Ελλάδος»;  Δύο βασικές αλλά  ανταγωνιστικές ανάγκες της εποχής  που απαιτούν άμεση λύση αλλά με διαφορετική γεωγραφική τοποθέτηση και διαχρονική σημαντικότητα .

Ο γνωστός συγκοινωνιολόγος Θάνος Βλαστός αναφέρει ότι «η πόλη πέθανε γιατί τα αυτοκίνητα αυξήθηκαν στους αριθμούς που γνωρίζουμε».

Σε όλες τις πολιτισμένες πόλεις του κόσμου  ζητούμενο είναι η βιωσιμότητα. Βασική προϋπόθεση η σχέση πόλη-φύση. Το δίπολο αυτό που κάποτε σηματοδοτούσε έννοιες αντιθετικές γίνεται σήμερα δίπολο σύνθεσης και δίνει την ευκαιρία να επανασχεδιάσουμε την πόλη γύρω από τους δημόσιους ανοιχτούς χώρους. Στην προσπάθεια αυτή δεν  νοείται πλέον παρκινγκ μέσα στον αστικό ιστό. Τα παρκινγκ  μεταφέρονται περιφερειακά του κέντρου των πόλεων και η διέλευση από εκεί προς το κέντρο εξυπηρετείται με Δημόσια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που δεν ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα. Ενώ συγχρόνως δένδρα, πάρκα και άλση, κήποι πάνω σε ταράτσες (Παρίσι), ακόμα και πρασιές πάνω στα πεζοδρόμια (Άμστερνταμ) φυτρώνουν  στους ελεύθερους δημόσιους χώρους.

Η τραγική ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων και η ραγδαία αυξανόμενη κλιματική κρίση μας έμαθε ότι μία μουριά δροσίζει σαν τρία κλιματιστικά χωρίς χρηματική επιβάρυνση, χωρίς να ρυπαίνει αντίθετα καθαρίζει την ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του άνθρακα.

Η 15η Ιουλίου ορίστηκε ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Θυμάτων της Παγκόσμιας Κλιματικής Κρίσης (EU Day for Victims of the Global Climate Crisis). Δεν είναι απλώς ημέρα μνήμης των ήδη θυμάτων αλλά αφύπνισης για να επενδύσουμε σε ένα πιο ασφαλές, ανθεκτικό μέλλον για όλες κι όλους. Την περασμένη εβδομάδα ολοκληρώθηκε στην Νέα Σμύρνη η συνάντηση των Ευρωπαϊκών πόλεων προς την κλιματική ουδετερότητα στην οποία συμμετέχει ενεργά και ο πολύπαθος δήμος Αθηναίων. Ο δικός μας δήμος «αγρόν ηγόραζε».

Με την συμπεριφορά του δίνει την εντύπωση ότι όχι μόνο δεν αγωνιά για την κλιματική κρίση και δεν συμπλέει με την παγκόσμια προσπάθεια μετατροπής των ασφυκτικών πόλεων σε βιώσιμες αστικές νησίδες αλλά, όντας υποχρεωμένος να γνωρίζει και να σεβαστεί την ευρωπαϊκή νομοθεσία σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, μπερδεύει της προτεραιότητες, δεν σέβεται τις ήδη υπάρχουσες μελέτες  που αφορούν στον  πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής των Χανίων, επεμβαίνει πρόχειρα και δρα  επιμέρους και επιλεκτικά  για το θεαθήναι. Αντιδρά δε ενάντια σε όποια κριτική μην διστάζοντας να παραμορφώσει την αλήθεια

Όχι αγαπητοί δημοτικοί μονοάρχοντες, η βασική αντίθεση δεν είναι ΠΑΡΚΟ Η ΠΑΡΚΙΝΓΚ  η βασική αντίθεση είναι ανάμεσα σε εσάς με την νεοφιλελεύθερη μικροπολιτική σας η οποία είναι απόρροια πίεσης μικρών και μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, και η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές ανάγκες για ποιότητα ζωής για όλους και όλες, τώρα και αύριο σε μια φιλική για τους κατοίκους και τους επισκέπτες πόλη.

Αν γνωρίζατε και  τολμούσατε, η πόλη μπορεί να βελτιωθεί, να πρασινίσει , η ρύπανση να μειωθεί, η θαλάσσια αύρα να εισχωρήσει ευνοϊκά στο εσωτερικό της, το περιβάλλον να καθαρίσει, το ποδήλατο και τα δημόσια ΜΜΜ μπορούν να κερδίσουν την κούρσα.

                Ενώ, ανοίγοντας την πόρτα για χρήση »προσωρινού» πάρκινγκ στο Μαρκόπουλο με παρουσία των σωμάτων ασφαλείας,  ανοίγετε μια  ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ .

Το ερώτημα είναι; οι Χανιώτες θα το επιτρέψουν; Η ιστορία θα το δείξει.

Με αφορμή τη συζήτηση για το Στοίχημα της Οικολογίας στο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων

Με αφορμή τη συζήτηση που οργανώθηκε στις 28 Ιουνίου 2025 στο Φεστιβάλ Βιβλίου του Δήμου Χανίων με θέμα "Το στοίχημα της Οικολογίας", η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

Θα θέλαμε να δώσουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στους διοργανωτές για την αφιέρωση του φετινού Φεστιβάλ Βιβλίου στα Χανιά στην Προστασία του Πλανήτη.

Ιδιαίτερα συγχαρητήρια αξίζουν στη συζήτηση που οργάνωσαν με κορυφαίες συμμετοχές στο πάνελ με θέμα “Το στοίχημα της Οικολογίας”.

Η επιλογή των συμμετεχόντων στο πάνελ συγκέντρωσε τους κατ’ εξοχήν αρμόδιους και υπεύθυνους να δώσουν λύσεις στα προβλήματα του περιβάλλοντος σε τοπικό επίπεδο.

Θα προτείναμε την περαιτέρω αναβάθμιση του θεσμού του Φεστιβάλ Βιβλίου στα Χανιά του χρόνου με διεθνείς συμμετοχές, όπως για παράδειγμα:

-Ομιλία του ηγέτη της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν με θέμα “Τα καλά πυρηνικά”.

-Συζήτηση των ηγετών ΗΠΑ και Ρωσίας Τραμπ και Πούτιν με θέμα “Το στοίχημα της δημοκρατίας”.

-Ομιλία του ηγέτη του Ισραήλ Νετανιαχου με θέμα την ειρήνη.

-Ομιλία του θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν Αλί Χαμενεϊ με θέμα “Τα δικαιώματα των γυναικών”.

Χελιδονίσματα 2025 στη λίμνη της Αγυιάς Χανίων την Κυριακή 30 Μαρτίου 2025

Με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η δράση του ΚΠΕ Βάμου και της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων για τα «Χελιδονίσματα» που έγινε στη λίμνη της Αγυιάς των Χανίων την Κυριακή 30 Μαρτίου 2025. Τα «Χελιδονίσματα» οργανώνονται για την υποδοχή των χελιδονιών την άνοιξη από την Ορνιθολογική Εταιρεία σε συνεργασία με τοπικούς φορείς σε 35 περιοχές της Ελλάδας φέτος.

Μικροί και μεγάλοι ενημερώθηκαν για τα είδη και τις συνήθειες των ελληνικών ειδών των χελιδονιών, συμμετείχαν σε κατασκευές και παρατήρησαν τη χλωρίδα και πανίδα της Λίμνης της Αγυιάς με κυάλια, τηλεσκόπια και μικροσκόπια.

Συνέντευξη για την εκδήλωση στην Αγυιά Χανίων:

https://www.ertnews.gr/.../limni-agyias-xanion-mia-oasi.../

ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Νεκρή φώκια στην Κίσαμο - Φωτογραφία Ιωάννης Παπαδάκης

Ένα νέο μήνυμα μας έφτασε από τη θάλασσα, στις ακτές της Κισάμου αυτή τη φορά. Η φώκια που ξεβράστηκε νεκρή πριν λίγες μέρες έρχεται να προστεθεί στα τρία δελφίνια που εκβράστηκαν νεκρά στην παραλία της Παχιάς Άμμου στο Σταυρό Ακρωτηρίου των Χανίων. Η φύση μας στέλνει απανωτά μηνύματα από τη θάλασσα. Το ερώτημα είναι αν εμείς τα λαμβάνουμε και αν συνειδητοποιούμε τη σημασία τους.

Το να βγαίνουν νεκρά δελφίνια και φώκιες στις ακτές μας δεν είναι κάτι συνηθισμένο για τα Χανιά. Τα τελευταία αυτά γεγονότα με τα νεκρά δελφίνια στο Σταυρό και τη φώκια στην Κίσαμο, έρχονται σαν προειδοποίηση ότι κάτι πάει στραβά.

Δεν είναι μόνο τα πλαστικά που καταλήγουν στη θάλασσα και σε λίγο θα είναι περισσότερα από τα ψάρια. Πολλά θαλάσσια ζώα τα μπερδεύουν με μέδουσες και τα τρώνε και φτάνουν να πεθάνουν από την πείνα με το στομάχι γεμάτο πλαστικά. Έχουν βρεθεί πλαστικά στο στομάχι πχ νεκρών φαλαινών. Να τονίσουμε εδώ ότι πολλά από αυτά τα πλαστικά καταλήγουν μέσα από την τροφική αλυσίδα στο πιάτο μας και στο δικό μας στομάχι: Το ψάρι τρώει το πλαστικό που έχει γίνει μικρά κομμάτια στη θάλασσα, εμείς τρώμε το ψάρι και το πλαστικό καταλήγει στο δικό μας στομάχι.

Είναι και η καταστροφή των βιοτόπων πολλών θαλάσσιων ειδών. Η φώκια για παράδειγμα ζει και αναπαράγεται στη στεριά, σε σπηλιές κοντά στη θάλασσα. Και δεν τη λένε εδώ στην Ελλάδα Monachus monachus  (το είδος που απαντάται στη Μεσόγειο κι ο μισός πληθυσμός του είναι στις ελληνικές θάλασσες), επειδή είναι μοναχική, αλλά επειδή μοιάζει με μοναχό καθολικό που φορά κουκούλα. Απομακρύνθηκε τόσο από τον άνθρωπο εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η τουριστική ανάπτυξη. Στις ακτές των Χανίων δίνεται τα τελευταία χρόνια μια μεγάλη μάχη ενάντια στον υπερτουρισμό, στην τσιμεντοποίηση ακτών με ξενοδοχεία και σχέδια για τουριστικά χωριά και στη κατάληψη όλων των ελεύθερων χώρων για εμπορικές χρήσεις, με συνέπειες τόσο στην ελεύθερη πρόσβαση όλων μας στις ακτές όσο και στη βιοποικιλότητα, τα ζώα και τα φυτά της ακτής.

Αλλά και στην ίδια τη θάλασσα, απόβλητα, ατυχήματα με πετρελαιοκηλίδες, στρατιωτικές ασκήσεις, έρευνες κι εξορύξεις υδρογοναθράκων απειλούν τη θαλάσσια ζωή, φάλαινες, δελφίνια, φώκιες και θαλάσσιες χελώνες.

Μια συμμαχία 69 περιβαλλοντικών οργανώσεων (ανάμεσά τους και η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων) αγωνίζεται για την μετατροπή σε θαλάσσιο Πάρκο της Ελληνικής Τάφρου, μιας περιοχής  από το Ιόνιο, τα δυτικά και νότια της Κρήτης  μέχρι τη Ρόδο, όπου απαντάται μια θαυμαστή βιοποικιλότητα, φάλαινες, 4 είδη δελφινιών, 3 είδη θαλάσσιων χελωνών κοκ. Η Μεσόγειος Θάλασσα έχει αναγνωριστεί ως μία από τις 25 σημαντικότερες εστίες βιοποικιλότητας της Γης, καθώς σε μια περιοχή που αντιστοιχεί μόλις στο 1% της έκτασης των θαλασσών της γης εντοπίζεται μεταξύ 4% και 18% όλων των καταγεγραμμένων ανά τον κόσμο θαλάσσιων ειδών.

Είναι καιρός λοιπόν να πάρουμε σοβαρά το μήνυμα που μας έρχεται από τη θάλασσα, να προστατέψουμε τη θαλάσσια ζωή και τις ακτές.

Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

Πατήστε εδώ για να ακούσετε συνέντευξη στην ΕΡΑ Χανίων με την Κατερίνα Πολύζου γι' αυτό το θέμα